#insan

Bize sözlerimizden çok yüreğimizden anlayan gerek.

Bir şehir kadar kalabalıktır bazılarının yalnızlığı.

Adam, acı mümkün olduğu kadar kendi içine aksın diye yüzünü önüne eğmişti.

İnsan gittikçe daralan dünyasında neden mutsuz. Herkes artık gereğinden fazla büyüyor da onun için mi? On yedi yaşlarındaki delikanlıların bile iki kat yaşlıların ki kadar yürekleri dolu.

İnsan da dahil eşyaya duyulan sevgi kelimeyledir. Onunla başlar, “birden sevdim” deriz ya da “çok seviyor” deriz. Bakın kelimesiz anlıyamıyoruz bu sevgiyi ve bu sevgi, kelimeleri hangi terkip içinde kullanırsak kullanalım, yüksekliği kelimenin yüksekliği kadardır; ve “sevgi öldü”, “artık sevmiyor” dediğimizde, sevgi kelimeyle çeker gider.

Dağları harekete geçirmek, kalpleri harekete geçirmekten daha kolaydır.

Bütün insanlar şu üç şeye muhtaçtır: Emniyet, adalet ve refah.

İnsanlar, yaşama ve çalışma şartlarının hakimi değil de tutsağı iseler, o toplumda özgürlük yok demektir. İnsan, yaşama ve çalışma şartlarına yön verecek ve hükmedecek kadar özgür olabilmelidir.

Ölüm en büyük gerçek. Bunu siyasiler de görmeli başsavcı da görmeli, hepimiz faniyiz.

Gerçek problem makinaların ne düşündüğü değil insanların ne yaptığıdır.

Kötü insan yoktur. İyi niyeti suistimal edile edile kötüleştirilmiş insan vardır.

Her insan, zamanın dünya üzerine bıraktığı birer yara izidir.

İnsan bir kavrayıcı olmak üzere tasarlanmıştır.

İnsan çok şey biliyor ve çok az şey yapıyor.

Bianka, o büyüleyici Bianka benim için bir sır. İnatla inceliyorum onu, tutkuyla ve de umarsızca, pul albümü de bana yol gösteriyor. Neden yapıyorum bunu? Bir pul albümü psikoloji kitabı gibi temel alınabilir mi? Ne cahilce bir soru! Bir pul albümü evrensel bir kitaptır, insan hakkında bilinebilecek her şeyin bir özetidir.

Hiç hata yapmayan insan hiçbir şey yapmayan insandır. Ve hayatta en büyük hata kendini hatasız sanmaktır.

Bazı insanlar yağmuru hisseder, diğerleri ise sadece ıslanır.

Aslında biz ne yaptıysak kendimiz yaptık. Çünkü ufacık bir ilgiyi aşk, iki kelime edeni kendimize dost sandık.

Bir kahramanı, sorumluluğunun derecesinin özgürlüğünden geldiğini anlayan bir kişi olarak tanımlarım.

Bir adamı gördüğümüzde kitabını anımsıyorsak bu kötüye işarettir.

Düşünce gücümüz arttıkça, özgür insanların çoğaldığını görürüz. Basit insanlar, kişiler arasında bir ayrım görmezler.

Dünya beni bir nokta gibi içeriyor ve yutuyor, ben de onu içeriyorum (anlıyorum).

Önce insandır önemli olan, oyun değil.

Korku çok insani bir duygudur. Korkmayan aptaldır zaten. Ben de korkuyorum ama korkak değilim. Cesaret korkuya rağmen bir şeyin üzerine gitmektir. O yüzden cesur olmak zorundayız.