#idealizm

Hiçbir salaklık, hoşgörüsüz idealizmin salaklığından daha pahalı değildir.

19-20 yaşında çocukların siyaset için hayatlarını heba etmelerini saçmalık olarak görüyorum. Onlar için üzülüyorum ama hiçbiri benim kahramanım değil. Romantik, maceracı, hayalperest küçük çocuklar...

Dünya böylesine güzel olur muydu yine, diplomasını çerçeveleyip para kazanma derdine düşseydi Dr. Che, yüreğini dağlara asmak yerine.

İdealizm, ne yazık ki, kişiyi cehaletten, dogmatizmden ve aptallıktan korumaz.

Dünya benim tasarımımdır.

Aradığımız dünyalar asla gördüklerimiz olmamıştır.

Kitleleri asla değiştirmeyeceğimi, hiçbir şeyi kalıcı olarak değiştirmeyeceğimi bilsem bile, tek istediğim iyi şeylerin de yeri, sığınağı olmasıdır.

Hakikatte şehir bir yer veya insanlar topluluğundan ibaret değildir. Şehir olmanın gerekleri vardır. Bunlar halkının kanun kabul eder olması gerekir. İlahi bir idarecisinin bulunması, halkının da övülüp beğenilecek bir takım huyları ve adetlerini görülmesi, coğrafyasının halkın ihtiyaçlarını sağlayacağı zaruri şeylerin temininine imkan verecek elverişli tabiatı olmalıdır.

Diğer dünyalar hakkında güvenilmez bütüncül vizyonlar sunan ve bizi oraya götürmeye çalışan ütopyacılara şüpheyle yaklaşmalıyız. Bazı ideallere ihtiyacımız var, ama aynı zamanda kendimizi hayalperestlerin yanlış hesaplamalarından ve talihsizliklerinden korumalıyız.

İnsanı olduğu gibi değil, olabileceği gibi vermek isterim.

Herkes yaşadığı çağın Ebubekir'i olabilecek potansiyeldedir. Zor olabilir ama imkansız değildir. Ebubekir Efendilerimiz zamanının bir numarası idi. Kıyamete kadar her yılın ayrı bir Ebubekir’i olacaktır.

Bu ideal uğruna ölmeye hazırım.

Benim kahramanlarım, hayallerini hiçbir şeye satmayan kişilerdir.

Biz, kendi çıktığımız dönemde çok idealist bir çaba içerisindeydik, fikir ve estetik olarak mükemmeli yakalama heyecanımız vardı. Bugünkü genç nesilde ise estetik ve orijinatelik yapma çabası var fakat ben fikri olarak bir derinlik, heyecan ve hakikat sancısı göremiyorum. Çekilen bütün eserler, içerisinde nüve olarak var olan o manayla ve mesajla alakalıdır. Gördüğüm kadarıyla gençlerin, onun çilesini çekmeleri lazım. Eğer bizi örnek almaları gerekiyorsa çektiğimiz o çileye talip olmaları gerekiyor. O çileyi ise fırçayla, mısrayla, resimle, fotoğrafla veya sinemayla dışa vururken o çile lazım. Bahsettiğim o çile olmadan ortaya çıkan eserlerde de, içi boş şekilde dışa vurmalar var.

Öyle bir düzen istiyoruz ki bütün bayağı acımasız tutkular, zincirlensin; bütün cömert ve iyiliksever tutkular yasalarla desteklensin. Tutku, vatana hizmet etme ve onura yaraşır olma arzusu olsun. Vatan her bireyin refahını sağlasın ve her birey gururla vatanın ününden ve refahından faydalansın. Herkes cumhuriyetçi duyguların sürekli beraberliği içinde ve büyük bir halkın takdirine yaraşır olarak büyüsün. Her türlü sanat, kendilerini soylulaştıran özgürlük nişanları, sadece birkaç evin korkunç lüksünün değil, kamu zenginliğinin kaynağı olsun…

Bencil olmayan devrimciler ne ödül alırlar, ne de almak isterler.

Her bireyin içinde alev alabilen ve olağanüstü sonuçlar ortaya çıkaran bir idealizm kıvılcımı vardır.

İdealist filozofların inandıklarının aksine, bilim ve bilgi siyasete değil, siyaset bilim ve bilginin gelişmesine kumanda eder.

Her felsefe, idealist olsun materyalist olsun, içinde hasmını barındırır. Önleyici bir tutumla "nehyetmek" için.

İdealist felsefenin soyutlaması "tümelleştirici" iken bilimsel soyutlama "evrenseldir".

"İdeal” bir anne için eğitim teorileri, hiper velayet veya özveri taahhüdü, gelecekte her şeyden çok güvensizlik duygusunun temelini oluşturan bir atmosfer yaratan ana faktörlerdir.

Eğitim toplumun şimdiki aşaması için değil, o toplumun daha iyi geleceği için olmalıdır.

Elbette bana göre ideal bir dünyada herkes vegan olurdu. Ama içinde yaşadığımız dünya birçok açıdan berbat durumda; ideal olmaktan çok uzak. O nedenle her fırsatta hayvan haklarını savunsam da, benim kendi yaşam tarzımı başkalarına dayatma gibi bir tavrım olamaz. Herkesin yaşayacağı tek bir hayatı var ve onu kendi düşünceleri, duyguları, vicdanı doğrultusunda kurgulayacaktır.

Gençlik, sadece meslek, aşk veya mutluluk için, yoğun hazırlanma dönemi değil, fakat ideallerin sergileneceği bir zamandır. Haykırmak ve imkansızı istemek için bir zamandır; herşeyi fethetmek içindir.