#hayat

İstismar bir gün içinde ölür, ancak inkar halkın hayatını öldürür ve yarışın ümitlerini sarar.

Bir yığın küçük sevinçtir mutluluğu oluşturan.

Kimi sevsem hiç olmadığı kadar yalnızlaşırdı... Kimi sevsem bütün o yanlış hayatım gizlendiği yerden çıkıp gelirdi... Kimi anlamaya çalışsam hayatımın boşluğu çarpardı yüzüme... Kime elimi uzatsam o unutulmuş ömrümle karşılaşırdım.

Senin için bir şey yapamayışıma, seni bu dünyada yapayalnız, kimsesiz bırakışıma ağlıyorum. Senin için gerçeklik yok, bu hayat, bu Hayatın Kuralları Yok.

Boş yere arama mutluluğu, aradığın yerde olmayacak. Bulunca ise tadını çıkar, çünkü hep sende kalmayacak.

Öyle tutkuluydun ki hayata başlarken... Şimdiyse küçücük bir çiçek teselli ediyor seni... Aradaki o büyük boşluğun adı, Aşk olsa gerek...

Kim bilir ömrün kaçta kaçı kaldı geriye, Nefes sayılı alıp verdiğin benim de senin de.

Küfür hayatın içinde var zaten, biz de hayatı anlatıyoruz, anlattığımız her şey hayat sonuçta yani. Küfür eğer gerekiyorsa edilebilir yani bence.

Hayatımda pek kazanmadım ki kazanmasını öğreneyim. Ama kaybetmesini, hem de şahane kaybetmesini öğrendim.

Sanma ki sen, geldiğin gibi gideceksin.

Ölüm hayata sığıyor ama hayat ölümü aşıyor. Hayat, doğadır. Her yaşayan insan hayatın askeridir. Ölüm var her zaman. Ölüm hayata sığıyor ama hayat ölümü aşıyor. Hayat, doğadır. Çıkarcılar, başkasının üstünden geçinenler ölümün hayata karşı askerleridir.

Asıl başarısız insan, büyük işleri gerçekleştiremeyen değil, - bunu kim başarmıştır ki - bir yuva kurmak, bir dostluğu, bir kadınla mutlu bir ilişkiyi sürdürmek, ekmek parasını kazanmak gibi küçük şeylerde başarısızlık gösteren insandır. Başarısızlığın en acısı budur.

Yaşanacak bir yaşam vardır. Binilecek bisikletler var, yürünecek yaya kaldırımları ve tadına varılacak güneş batışları vardır.

Hayat, yaşantı aramak değil, kendimizi aramaktır.

Aslında her insan bir romandır ve biraz kahramandır. Gün gelir anlar ki, harcadığı tek şey hayalleri değil, zamandır.

Gün gelir ve anlar ki insan; Yaşadığı her şey bir yalandır..! Geriye vazgeçemediği bir Aşk ve kabullenemediği bir yalnızlık kalır.

Mutluluk; Bizim hayata bakış açımızla, çevremizdekilere karşı davranışımızla doğrudan doğruya ilgili ve orantılıdır. Mutluluk ufak tefek şeylerin birbirini tamamlamasından doğuyor.

Hayat bu işte! Eğer dünyaya gelmezsen hiçbir şey görmezsin; ama gelirsen dertten kurtulamazsın.

Mutluluk bir dağ yolu gibidir. Bakarsın tepelere tırmanır, sonra bir bakarsın, aşağıya iner.

Zaman kimseyi kayırmaz, her canlı yaşlanır, her şey eskir.

İnsanın canı çıkmadıkça umudu da yok olmazmış.

Gerçek mutluluk, yavaş yavaş, azar azar gelir...

Anlaşılan, tasasız saadet yoktu.

Ölüm karşısında herkes eşittir.