#hayal gücü

Gerçek daima hayal edebildiğimizin çok daha ilerisindedir.

Hayal ettiğiniz her şey gerçektir.

İnsan, gökyüzüne bakarken, yıldızları memleketi olarak görebilir.

Tutarlılık, hayal gücünden yoksun olanların son sığınağıdır.

Yaşıyorsa (Necdet), memleketle ilgili kitapları basılmış bir yazar olurdu sanırım.

Yalnız insanların kendi içinde başlayıp biten eğlenceleri vardır.

Ne tɑrɑfɑ bɑkɑrsɑnız , o yöne gidersiniz. Eğer yüzünüzü yoksulluğɑ ve şɑnssızlığɑ çevirirseniz, bu yönde ilerlemeniz kɑçınılmɑz olur. Ancɑk tɑm ɑksi yöne döner ve yoksulluklɑ ilgili her şeye sırt çevirirseniz, onu düşünmezseniz, refɑhɑ yɑklɑşmɑyɑ bɑşlɑmışsınız demektir. Yoksulluktɑn kɑçmɑk istiyorsɑnız, beyninizi sürekli üretken ve yɑrɑtıcı tutmɑnız gerekir. Bunun için kendinden emin, umut dolu yɑrɑtıcı düşünceler geliştirmelisiniz. Model, heykelin önünde gitmeli.Yepyeni bir dünyɑyı yɑşɑmɑyɑ bɑşlɑmɑdɑn önce onu görebilmelisiniz.

Düşünebildiklerin senin olsun. Düşünü bile kuramayacaklarının peşindeyim...

İnsanın cehaletinin ve hayal kurma gücünün sınırı yoktur. İkisi de dipsiz kuyu gibidir.

Sadece dünya olarak, nesneleri sadece nesne olarak algılayan, kısacası herşeyi olduğu gibi, hayal gücünü devreye katmadan yorumlayan kişiye filozof denilemez.

Akıl, hayalgücünün düşmanıdır.

Elinde bir kalem varsa olağanüstü şeyler yaşayabiliyorsun.

Hayal gücü düzenin düşmanıdır.

Mutluluk bir idealdir, hayal gücünün ürünüdür zira.

Asıl korkunç olan, hayal edilemeyen şeyler.

Biraz hayal kurmak tehlikeliyse, bunun çözümü daha az hayal kurmak değil, daha fazla ve her zaman hayal kurmaktır.

Taş duvar, demir karyola ve yerde sayısız izmaritler Helanın pis kokusu, rutubetli, sıkıntılı, nikotinli İnsanı serseme çeviren kurşun gibi ağır bir hava Duvarlar sanki soğuk dalgaları imal ediyor. İstediğiniz kadar üzerinize kalın şeyler giyin Oligarşinin hücresinde soğuğu yenmek imkânsız. Ranzanın karşısında kafesli demir kapı, arkasında Mehmet. Görevi dakikası dakikasına beni denetlemek Mehmedim utanıyor, kahroluyor “Askerlik ağam n’aparsın” diyor. Aslında o da tutsak Ben hücremde, o hücrenin önünde. Günde beş kere büyük başlar bakıyor içeriye; Yüzlerinde tecessüs. “Çılgın adam, 3 - 5 kişi ile koskoca karanlıklar imparatorluğuna kafa tutan adalılar.” Ama yine de “çılgın adamın” karşısında Bir eziklik, burukluk duyuyorlar o başka. Gündüz gece diye bir ayrım yoktur hücrede Sadece koldaki saattir, geceyi gündüzü bildiren. Işık yirmi dört saat yanar. Bir nefes, bir duman yoldaşım Cıgaramı her çekişimde duman olur Uçar giderim, ta uzaklara. Çoğu kere adama giderim, Cıgaramın dumanı, beni memleketime; adama götürür. Kahpe İstanbul’un kahpe bir bölgesinde Bir evdeyim, yoldaşımla beraber. Bu ev, yoldaşlık – dostluk – kardeşlik – mertlik - kıvanç ve sevgi evidir. Bu evde, her şey o kadar güzel ve o kadar anlamlıdır ki… *** Ev değil, ada, ada! Satılmışlığın, kahpeliğin, riyakarlığın, âdiliğin ve her çeşit aşağılık ve her çeşit yabancılaşmanın karışımı olan, Karanlık denizin ortasında, Güneşi batmayan bir ada. Ben ne şuralıyım ne buralı, Adalıyım adalı, Adam ormanlıktır. Dostluk yoldaşlık, mertlik ormanı, bütün adamı kaplar. Erdemin güneşi yirmi dört saat aydınlatır adamı, biz ada sakinleri bilmeyiz karanlığı. Ben adalıyım ey kahpe hücre adalı. Doğru ya sen nereden bileceksin adamı asırlık, feodal - militarist hücre. Ya, sen, öküze benzemek için kasılan, şişen haset kurbağa, hilkat garibesi? “Dünya karanlıktır. Güneşi batmayan böylesi bir ada yeryüzünde yoktur.” Değil mi karanlıklar cücesi, zavallı acuze? Ya sen yarasalar şairi, pişkin Cacomcho? “Değil şiirlerde, masallarda bile böylesi bir ada yoktur. Böylesi bir ada eşyanın tabiatına aykırıdır.” Senin için değil mi karanlıkların kapkara şairi? Senin dediğin eşyanın değil, karanlığın tabiatına aykırı. Karanlık cüceleri, acuzeler, dürzüler… Yarının Türkiye'sinin hayvanat bahçesinde teşhir edilecekler… Adam kalabalıktır hain hücre: Elde mitralyözüyle, Sierra Maestra’da, Falcon'da, Vietnam'da, Mozambik'te, Angola'da, Sina çöllerinde… Özgürlüğün türküsünü söyleyenler Zülme, kahpeliğe, sömürüye karşı Dişiyle, tırnağıyla üç kıtada karşı koyanlar benim evlatlarımdır kahpe hücre. Benim adamın ormanlarından aldıkları fideleri, birer birer dikiyor, kahpeler koalisyonunun dünyasına. Kel dünya, adamın ağaçlarıyla ayıbını örtüyor, güzelleşiyor. İyi bak bana feodal duvar, iyi tanı beni Seni yerle bir edecek adalıları iyi tanı. Adam ve hemşerilerinin çocukları ne halde diye dudak bükme, orospunun dölü utanç duvarı. Evet, adamı karanlığın suları bastı Evet, benim gibi pek çok adalı bu çirkin suların altında, Ama boşuna sevinme, adam batmaz, yok olmaz Adam, sadece karanlık denizinde yerini değiştirdi, hepsi o kadar.

Duyarlılık, hayal gücü, akıl, her biri diğerinin hizmetindedir.

Neyse ki, şans ve gizem arasında bir yerde hayal gücü var, özgürlüğümüzü koruyan tek şey, insanların onu azaltmaya veya tamamen ortadan kaldırmaya devam etmesine rağmen.

Gerçeklik, hayal gücü olmadan, yarı gerçekliktir.

İnsanın rüya görmesi önemlidir, ancak kendi rüyalarına gülebilmesi belki de aynı derecede önemlidir.

Gerçeklerle mücadele ederken tek silahımız hayal gücüdür.

Sadece körlerin ayak sesleri kısadır, fakat düşünceleri uzundur.

İnsanların artık kitap okumuyor olması üzücü. Hayal gücünüzü gerektiren tek şey okumaktır. Bir film izlerken başkasının hayal gücünü kullanırsınız!