#hapis

Neler mi yaptılar, kısa kişisel tarih şudur: a) Tağmaç, darbe yaptığında, Orta Doğu Teknik Üniversitesi’nde öğretim üyesiydim. Kovdular. Hakim Yarbay, askeri savcı, Mustafa Deniz, beni, hapsanenin kapısından döndürdü, adını sevgiyle anıyorum. b) Evren, darbe yapınca, hem Gazi Üniversitesi’nden çıkarttılar ve hem hapse koydular. c) Özkök Darbe yapınca, Gazi’den iki kez kovdular ve hep pencereden tekrar girdim. Hapse atmaktan yorulmuşlardı, ayrıca hapishaneden pek taze çıkmıştım, atmadılar.

Toplum; devrimcilere, akıllı ve inatçı şizofrenler olarak bakıyor. Hep hapse koyuyor ve fırsat buldukça başlarını vücutlarından ayırıyor.

Suçluların cezaları müebbet hapse çevrilmelidir. Nihayet bunlar genç, tecrübesiz, taşkın insanlardır. Taşkınlıklarının hiçbir netice veremeyeceği kendilerine ve emsallerine öğretilmiştir.

Beni, Batı Trakya Türklerinin hakkını arıyorsun diye hapse atmakla bana şunu kaybettirmişlerdir: Geçici olarak çok sevdiğim ailem ve toplumumdan uzak bırakmışlardır. Fakat karşılığında toplumuma çok ama çok fazla yardımda bulunmuştur. Toplumuma, yıllardır yaptığı haksızlığı, insanlık dışı muameleyi, kanunsuzluğu, baskıyı bir anda dünyaya duyurmuş ve uyuyan, bilmeyen dünyaya bizleri tanıtmıştır. Toplum açısından düşündüğümüzde bu kadar çile, üzüntü bu topluma benim tarafımdan helaldir.

Davam ve toplumum için, çocuklarımın ve çocuklarımızın geleceği için girdiğim bu dört duvar, bilinsin ki benim için yalnızca saraydır.

Ben bir Türk olduğum için hapse götürülüyorum. Eğer Türk olmak bir suç ise, burada tekrar ediyorum. Ben bir Türk'üm ve öyle kalacağım. Bu mesajımla Batı Trakya azınlığına sesleniyorum ve Türk olduklarını unutmamalarını söylüyorum. Haklarımızı bir gün mutlaka alacağız.

İnsanları alabildiğine sevmeyi Bırakmazlar yanına. Böyle çekersin cezasını  Üç duvar bir kapı arasında ; Onlardan ayrı  Böyle onlardan uzak.

Sayın Öcalan almış olduğu kellerin hesabını veriyor, ben ise düşüncemden dolayı 4 ay hapiste yattım.

Duvarlar, ezilmiş hayvanların kan lekeleri ve rengini kaybetmiş, köpeklerin bile yatmayacağı pis hücrelerde geçen haftalarım içinde bir ışık sızacak kadar küçük deliği olmayan, tavanı basık bir inde, hayır bir in değil, mezarda, ışığa güneşe ve hayata hasret çekerek geçirdiğim günlerim, uykusuz gecelerim, yarın benim için acı fakat övünçlü hatıralarım olacaktır.

Ben içeri düştüğümden beri güneşin etrafında on kere döndü Dünya.

Şimdi on yaşına bastı. Ben içeri düştüğüm sene ana rahmine düşen çocuklar.

Memleketimi seviyorum: Çınarlarında kolan vurdum, hapishanelerinde yattım. Hiçbir şey gidermez iç sıkıntımı memleketimin şarkıları ve tütünü gibi.

Gökyüzünü başımın üstünde görmek bana yasak.

Ve gayrisi mesela benim on sene yatmam Laf-ı güzaftır.

En kötü şey, sizi nemli bir dört duvarın arasına yeri gelirse soksun. Ama dışarıda bıraktığı şeylerin dışarıda kalması iyi olsun. bir kere...

Beton duvarlara, demir parmaklıklara mecbur edildiğim için hiç ama hiç üzüntü duymuyorum. vatansever olduğumu bugün söylediğim gibi, yirmibeş seneden bu yana her yerde söyledim. bunun için kavgalara girdim. işkence gördüm, zindanlara atıldım. eğer bir ülkede vatan, isviçre bankalarında gizli hesap defterleri ve amerikan doları olarak görülüyor ve bu insanlar da yönetimi ellerinde bulunduruyorlarsa vatan için darağaçlarını omuzlayanları elbette "vatan haini" ilan edeceklerdir.

Birine musallat olunması için ne bir hücreye ne de bir eve gerek vardır. Bu konuda beynin koridorları fiziksel mekanlardan daha üstündür.

Arkadaşlar metanetinizi kaybetmeyin. Sükunetinizi ve itidalinizi muhafaza edin. Bu, siyasettir. Bizim hapisanede kalmamız uzun sürmez.

Dışarıda bir mahpus gibi yaşamaktansa, içeride özgür bir insan olacağım. Bu bir tercih meselesidir. Umarım Tanrı bana hep bu tercihi yapacak gücü verir.

Arkadaşlar hapiste ÜBD döngüsüne girmeyin. Nedir ÜBD döngüsü? Üzülmeyin-Büzülmeyin-Düzülmeyin. Üzülürseniz büzülür, büzülürseniz düzülürsünüz. Sonra ne olur? Yine üzülürsünüz.