#farkındalık

Hiç ... olduğunu farkettin mi?

Elini yıldızlara uzatan insan ayağının dibindeki çiçekleri çoğu zaman unutur.

İnsanlar henüz internetin ne kadar güçlü etkiler yaratacağının farkında değiller ve o yüzden bugün hala bu büyük yoldaki 1.gündür.

İdeallerimizde farkında olmadan kusurlarımızı açığa çıkarırız.

Sadece iki tür kesin bilgi vardır: Kendi varlığımızın ve matematiğin gerçekleri hakkında farkındalık.

İnsan için yalnız üç olay vardı: doğmak, yaşamak ve ölmek. İnsan doğduğunun farkında değildir, ölüm korkusuyla da acı çeker ve genellikle de yaşamayı unutur.

Gerçek gerçekçilik, alışkanlıkların üstünü örttüğü ve görmemizi engellediği hayret verici şeyleri ortaya çıkarmakta yatar.

Hayat öylesine aldatıcı olabilir ki, bunu hiç fark edemeyebilirsiniz.

Saf değilim—Bir albüm veya bir şarkı hiçbir zaman dünyayı değiştiremez. Ben sadece müziğimin ve dansımın, dinleyicilerde ilgi uyandırmasını ve bu ilginin uzun süre kalması için uğraştım. Bu ilgi ne kadar uzun sürerse, insanların dönüp ne söylediğimize kulak verme oranı artmış olacaktı.

İnsanlar, yiyecekleri nereden geliyor, nasıl yetiştiriliyor ve bunun içinde ne var, bunu gerçekten düşünmüyorlar.

1970'lerin ortalarında Peter Singer’in endüstriyel tarımın korkunç yönlerini anlattığı “Hayvan Özgürleşmesi” adlı kitabını okumuş ve dehşete kapılmıştım. İnsanların hayvanlara, birer makine gibi muamele ettiğine inanmakta güçlük çekmiştim. Daha sonra tabağımdaki ete bakarken düşündüm: “Bu neyi simgeliyor? Korkuyu mu? Acıyı mı? Ölümü mü?” Ve bir daha asla et yemedim.

Neyden emin olursan ol, bundan emin ol ki sen de korkunç bir şekilde diğer insanlar gibisin.

Yağmuru hisset, toprağa dokun, doğayı özümse, kendini dinle ve yola çık.

Eğer herhangi bir çocuk, fabrika çiftçiliğinde neler olduğunun farkına varırsa bir daha ete dokunmaz.

Bugüne kadar bilim adamlarının en önemli keşfi, bilimin kendisi olmuştur.

Düşünce'nin üstünlüğünü kabul eden insan özgürlüğünü kazanır.

İnsanın anahtarı kendi düşüncesidir.

Dünyada hoş şeyler de var. Hakikaten hoş şeyler yani. Hepsini birden ıskalayacak kadar da salağız biz. Olup biten her şeyi hemen o sefil küçük egolarımıza gönderiyoruz.

İşin kötü tarafı, yemin ederim ben deliyim.

İnsanlar hiçbir şeye dikkat etmiyorlar.

İki yolu var acı çekmemenin: Birincisi pek çok kişiye kolay gelir: Cehennemi kabullenmek ve onu görmeyecek kadar onunla bütünleşmek. İkinci yol riskli: Sürekli bir dikkat ve eğitim istiyor; cehennem ortasında cehennem olmayan kim ve ne var, onu aramak ve bulduğunda tanımayı bilmek, onu yaşatmak, ona fırsat vermek.

Biz düşüncelerimiz değiliz, biz düşüncelerimizin düşüncesiyiz.

En iflah olmaz aptal kişi kendi bilgisinin farkında olmayan.

Faşizm, atılan ilk bombalarla başlamaz, her gazetede üzerine bir şeyler yazılabilecek olan terörle de başlamaz.