#eğitim

Özgürlüğün sırrı insanların eğitimindedir oysa zulüm ve zorbalığın sırrı halkı eğitimsiz ve cahil tutmaktadır.

Tüm alçaklıklar Tanrı adına yapılmadı mı, tüm kanlı idam sehpaları Tanrı adına kurulmadı mı, insanlar yakılmadı mı, zındıkları öldürmek için mahkemeler ve engizisyon onun adına kurulmadı mı, bütün aptallaştırma çalışmaları onun adına yapılmadı mı ve günümüzde bile çocukların hassas ruhları dinsel eğitimle Tanrı adına zedelenmiyor mu [kelepçelenmiyor mu?]

Her ne kadar yüksek okullara gitmişsem de ben ilkel biriyim ve öyle kalacağım.

Okumaktan başka çare yok.

Çocukluktan itibaren, güzelliğin kadının hazinesi olduğu öğretilince zihin bedene göre biçimlenir ve altın işlemeli kafesinin içinde dolanarak yalnızca hapishanesini sever.

Eğitimde öğretilmesi gereken son şey, genç insanların, kadınlar ve erkekler olarak birbirleriyle nasıl ilişki kuracakları olmalıdır.

Kadının zihni onun güzelliğine tercih edilmedikçe, düzgün bir eğitim sistemi de asla kurulamayacaktır.

Bilgi olmadan ahlak da olamaz. Cehalet, erdemi içine koyamayacağınız kadar dayanıksız bir kaptır.

Eğitim en önemli ulusal sorunlardan biri haline gelmedikçe, hep hayal kırıklığına uğrayacaktır.

Beni oldukça üzen bu sefaletin kaynağı eğitimin ihmal edilmesidir.

Genç bir kızı uysal yapalım derken aptallaştırmaya hakkımız yok.

Cehalet, ayrıcalıklı sınıfın ustaca kullandığı bir silahtır.

Bir öğretmen, öğrencilerin kafasına vurmasına ek olarak okulun sahibini zenginleştirmek için de eşek gibi çalışıyorsa üretken bir emekçi sayılır. Okul sahibinin sermayesini sosis fabrikası yerine öğretim fabrikasına yatırmış olması hiçbir şeyi değiştirmez.

Eğitim eşitlikçi olsa da doğal olarak en iyi organize olmuşların üstünlüğünü arttırmaya yakındır. Ancak hakların eşitliği ilkesi bu üstünlüğe gerçek bir bağımlılığın oluşmasına karşı koruyucu olacaktır ve eğer her birey kendi görüşünü ortaya koymakta yeterince eğitimli kılınırsa ve bir diğerinin yargısına körü körüne yönelmezse sahip oldukları haklar yasa tarafından teminat altına alınmış olacaktır.

Çocuklarımızı bugünün dünyası için yetiştirmeyelim, çünkü onlar büyüdüklerinde bu dünya artık böyle olmayacak ve hiçbir şey onların bulunacakları dünyayı önceden bilebilmemize imkan tanımaz. Öyleyse onlara uyum sağlamayı öğretelim.

Eğitim, öğretmenlerin çocuklara sözcüklerle anlattıklarıyla değil, çocukların fiziksel ve sosyal çevrede geçirdikleri yaşantılarla gerçekleşir.

Eğitim bireyin aktardığı sözleri dinlemekten ziyade, çocuğun içinde bulunduğu koşulları deneyimlemesiyle ilerleyen, doğal bir süreçtir.

Çatışmalardan kaçınmak politikacıların; barışı sağlamaksa eğitimin işidir.

Savaşı önlemek politikacıların, barışı sağlamak eğitimcilerin işidir.

Bir eğitimin başarı kriteri, çocuğun ne kadar mutlu olduğudur.

Eğitimde metot değil, insan kişiliği göz önüne alınmalıdır.

Eğitim işi, öğretmen ve çevre arasında bölünmüştür.

Önce duyuların eğitimi, sonra aklın eğitimi.

Disiplin özgürlükten gelmelidir.