#anlatmak

Korkana, korkuyu ve haine ihaneti anlatmak imkansızdır.

Anlatmak istemiyorum ama
Ben Seni Burada Çok Özledim

Vasat öğretmen anlatır. İyi öğretmen açıklar. Üstün öğretmen gösterir. Büyük öğretmen ilham verir.

Bilmeyene anlatırsın öğrenir, ama cahile anlatamazsın çünkü o zaten biliyordur.

Sıkıcı olmanın sırrı her şeyi anlatmaktır.

Müthiş yalnızım. Öyle yakın dost filan istemiyorum, istediğim kendimi anlatmak, ama anlatacağım kimse yok.

Yalnızlığım çok büyük. Arkadaşa ihtiyacım yok ama kendimden bahsetmeliyim ve konuşacak kimsem yok.

Bilgelik, bir başkasına anlatılamaz; bir bilgenin başkalarına anlatmaya çalıştığı bilgelik, aptalca bir şey gibi gelir kulağa.

Şuna inandım ki, dünyanın en güç işi, laf anlamayana laf anlatmaya çalışmakmış.

Herkesin öyle bir hikâyesi yok muydu? Başlayıp da bitiremediği. Çünkü kimsenin dinlemediği... İçine atmak, diye bir şey varken, anlatmaya ne gerek vardı?

Bazı sözler çok basit görünüyordu ama yaşamın bütün felaketlerini iceriyorlardı. Anlatmak ve anlamak, bunlar insanı özetleyen iki fiildi. Biri aksadı mı öteki hemen toplallıyordu.

Bir şeyi gerçekten anlamak istiyorsan, en iyi yol, onu bir başkasına anlatmak.

Bazen bazı şeyleri anlatmaya kelimeler bile kifayetsiz kalır.

İnsan her şeyi anlatamaz. Zaten kelimeler de her şeyi anlatmaya yetmez.