#adaletsizlik

Din denince neden akıllarına hep "kadın ve içki" geliyor?! Bu ülkenin sorunu yolsuzluk, terör, tecavüz ve adaletsizlik değil mi?!

En yoksul halklar en zengin yöneticilerin emrindedirler. Geri kalmış ülkelerde köylü ilkel sabanı, ağa Cadillac'ı sürer. En lüks Avrupa mallarını tüketenlerle asker postalını ömür boyu giyenler aynı toplumun insanlarıdır. Kurtuluşları topraktan ayrılmalarına bağlı kişiler, bir avuç toprak için birbirlerini öldürürler. Ve daha bir yığın tutarsızlık

Doğuda ölen her çocuğun, annenin çığlığını İrlandalı bir turistin yumruğu kadar duyurmayan Medyanın vicdanına tükürmek haktır.

Keşke içki içenlere olan öfkeniz, bu yoksul milletin parası ile saltanat süren haramilere, çocuklara tecavüz eden sapıklara da olsaydı.

Emeği tanımamak da onu sömürmektir.

Bugün dünyanın her yanında bunalım; eşitsizlikten, adaletsizlikten ve sömürüden üremektedir. Çağdaş insan bu gerçeği bildiği için yeryüzünün bunalımına şaşmaz; tersine bugün dünyada bunalım olmasaydı mutluluğumuz derinleşir; umutsuzluğumuz yoğunlaşırdı. Oysa ilerici insanın umudu gerçekçilikten kaynaklanmakta, savaşımına güç vermekte, mutluluğunun gerekçesini yaratmaktadır.

Kafir dine inanmayan değildir. Kafir mülk ve servet sahibi olup, mülk ve serveti ile yoksulları ezenlerdir.

İnsanlık olarak, büyük uğraşlar sonucu ulaşıp “tarihin sonu” ilân ettiğimiz bu derin ahlâksızlık çağında en şahane pozisyon sanırım liberal olmak. Hangi koşullarda, hangi temel dertle ortaya çıktığından bütünüyle soyutlanmış bir liberalizm, global ve demokratik bir dünya tasavvurunun temel taşları olabilecek değerleri mermi haline getiriyor, eşitsizlik ve adaletsizlikleri gidermek için eğri doğru bir şeyler yapmak isteyenlere ateş açıyor. Daha vahimi, kendi de açmıyor. Liberal, “bakın, bunlardan da bir tüfek imal edilebilir” diyerek malzemeyi ve krokileri temin ediyor, eli tetiğe alışık birileri de tüfeği yapıp hedeflere doğrultuyor.

Hep Adaleti Kendinize Göre Kullanırsanız Hep Adaletsizlik Çıkar Ortaya.

Birkaç kuruşu mürtekibin câyi kürektir.

Anadolu çıplak
Yalınayak
Karnı aç
İstediği
Bir lokma ekmek
Bilmez tatlı yemez
Girer patronun cebine emek
Bir yanda
Kadehler yan yana
Şampanyalar patlar
Yalınayak çocuklar
Yok bir lokma ekmek
Karnını doyurmak gerek
Suçları fakir olmak
Ağlamak istiyorum
Ağlamak.

Dünyadaki bütün zenginlerin güvende olduğunu düşünmeye başladım fakir çocuklar erkenden mezarlarında yatarken.

Biz burada açlıktan ölürken, sen nasıl adam olacaksın?

Bence okullarda uyuşturucu dersi olmalı, ırkçılık hakkında ders olmalı, polis vahşeti hakkında ders olmalı, neden insanların aç kaldığı hakkında dersler olmalı ama yok onun yerine beden eğitimi var, hadi voleybol oynamayı öğrenelim.

Savaşlar için paraları var ama yoksulları doyuramıyorlar.

Zenginler her gün yoksulların gündeliklerini kıstıkça kısarlar. Bunun için yalnız hilelere başvurmakla kalmaz,yasalar da çıkarırlar. Devletin en yaralı insanlarına karşı böyle davranmak apaçık bir adaletsizliktir diyeceksiniz ama zenginler bu canavarlığı yasalar yoluyla bir adalet kılığına bürümüşlerdir.

Büyük çoğunluk yoksulluk içinde kıvranırken, doymak bilmez bir avuç insana memleketin bütün zenginliklerini sömürten bir devlette mutluluk olamaz.

Bütün zenginliğin bir avuç açgözlü insanın elinde bulunduğu ve çoğunluğun sefalet içinde yaşadığı bir toplumda kimse mutlu olamaz.

Zenginlerin zevkleri fakirlerin gözyaşları ile satın alınır.

Hukukun ezdiği insanların iktidardan başka umudu yoktur. Kanunlar onların düşmanıysa, kanunların düşmanı olurlar.

Alçaklığın cisimleşmiş hali olan adam, kendini adaletsizliğin kurbanı olarak gösterir.

Aşırı kanun genelde aşırı adaletsizlik demektir.

BM, ortak insan hakları ve haysiyet anlayışı üzerine kuruldu. Bundan dolayı da uluslararası ilişkilerde bir dönüm noktası oluşturdu. BM ilkelerini üyelerine kabul ettirme mekanizmalarını bulmakta hala aciz kalıyor. Hala dahi dünyanın çeşitli bölgelerinde hayatımızın farklı alanlarında gücün hakkı, hakkın gücünün üzerinde duruyor. Bugün, içinde bulunduğumuz yüzyılın üçüncü on yılı başına yaklaşırken bu çabalara rağmen, dünya hala uluslararası ve bölgesel gerginlik noktalarının büyütülmesi, silahsızlanma, çevre, sürdürülebilir kalkınma ve terör gibi çeşitli ve benzeri görülmemiş sorunlarla karşı karşıyadır.

Çalışkanlarla sosyaller haksız, ölçüsüz biçimde öne çıkıyor; duyarlı onca insandan dünya faydalanamıyor.