Thomas Babington Macaulay

Dini ihtilafların ilk kaynağından beri, tüm mezheplerin bağnazları tarafından, birkaç kelimeye sıkıştırıldığında Ben haklıyım ve sen haksızsın. Daha güçlü olduğum zaman sana zulmedeceğim; çünkü hataya zulmetmek benim görevim.

Arkamıza dönüp baktığımızda gördüğümüz tüm bu iyiye gidişe rağmen hangi mantıkla bundan sonraki gidişin kötüye olacağını öngörüyoruz?

Hukukun ezdiği insanların iktidardan başka umudu yoktur. Kanunlar onların düşmanıysa, kanunların düşmanı olurlar.

Okuma arzusu olmayan bir kral olmaktansa, kitaplarla dolu bir kulübede fakir olmayı tercih ederim.

Çıkarcı politikacılar ülkelerinin güvenliğinden çok koltuklarının güvenliğini düşünürler.

Devrimlerin en büyük nedeni, milletler ilerlerken anayasaların hareketsiz kalmasıdır.

Her çağda insan doğasının en aşağılık örneklerine demagoglar arasında rastlanır.

Maddi bir çıkar söz konusu olsaydı, yerçekimi yasası bile ihtilafa konu olurdu.

Dünyada hiç kimse kendi hukuk standardına göre hareket etmez.

Tapınak, tiranlığın hizmetçisi ve özgürlüğün daimi düşmanıdır.

Tarikatların etkin gücü, yalnızca tura sayılarak belirlenemez.

Sindirilmiş bir sayfa, aceleyle okunan bir ciltten daha iyidir.

Eski zamanlarda sakal, bilgeliğin ve dindarlığın simgesiydi.

Toplumun istediği yeni bir dürtü değil, yeni bir güdüdür.

Dramanın asıl amacı insan karakterinin sergilenmesidir.

Her şeyi kaybetseniz bile, tecrübeleriniz size kalır.

Ölülerle rekabet olmaz, ölülerle değişiklik olmaz.

Her mezhep, çöktüğünde hoşgörü için haykırır.

Anayasanız tamamen yelkenli ve demirsiz.

Tarih romanla başlar ve denemeyle biter.

Bilgi adım adım ilerler, sıçramalarla değil.

Yarım bilgi cehaletten daha kötüdür.

Devletin sonu halkın mutluluğudur.

Herkesin işi kimseyi ilgilendirmez.