Nedim

Nedimi bir esîr etmiş işitmiştim/ Sen ol cellad-ı din düşmen-i îman mısın kâfir?

Gülli dîbâ giydin ammâ ki korkarım âzâr ider/ Nazenînim sâye-i hâr-ı gül-i dîbâ seni

Ben sordukça böyle nedim'i kim kıldı nâtüvân/ Gösterir mecliste engüşt ile mînâ seni

Meyhane mukassi görünür taşradan amma, bir başka ferah başka letafet var içinde.

Yok bu şehir içre senin vasfettiğin dilber Nedim, bir peri suret görünmüş, hayal olmuş sana.