Ernesto Che Guevara

Vur, korkak herif, sonuçta sadece bir adam öldürmüş olacaksın.

Hasta la Victoria Siempre! (Zafere kadar, daima!)

Sert olmak gerekir, ama hassasiyeti asla kaybetmemek gerekir.

Bütün gazeteleri ortadan kaldırmalıyız; özgür basınla devrim yapamayız. Gazeteler oligarşinin araçlarıdır.

Sınır tanımam, bütün dünya benim vatanımdır!

Olur da bir gün kaybedersek iyi niyetimizden kaybedelim, varsın insanlık ölmesin.

Ezilen halkı anlamak için komünist, sosyalist, solcu, sağcı, ateist ya da dindar olmak gerekmiyor, insan ol yeter.

İnsanlar, hayallerinin büyüklüğü kadar özgürdür!

Başkası silahımı alıp ateş etmeye devam ettiği sürece düşmem umurumda değil.

Okuma-yazma bilmeyen bir ülkeyi kandırmak kolaydır.

Bir çiçeği öldürebilirsiniz ama baharı öldüremezsiniz!

Yağmur komünisttir; çünkü herkese eşit yağar. Rüzgâr ise kapitalisttir, zayıf olanı yıkar.

Eğer bir gün beni başım eğik görürsen bil ki başım; yere düşmüş birini kaldırmak için eğilmiştir.

Bir insanın yaşayıp yaşamadığını atan nabzından değil, onurlu duruşundan anlarsınız.

Saklayacak bir şeyin yoksa, korkacak bir şeyin de yok demektir.

Kişi tek başına hareket ettiği sürece, bütün hayatını en yüce ideale adama isteği bile hiçbir işe yaramaz.

En kötüsü de ne biliyor musun? Kendine yenilmek, pes etmek.

İnsanlık aşkı, doğruluk ve adalet aşkı. Bunları taşımıyorsa benliğinde, gerçek bir devrimci değildir o.

Özgürlüğün en büyük düşmanı, halinden memnun olan kölelerdir...!

Nerede ezilen bir halk varsa, oralıyım.

Sevgili dediğin güzelliğiyle seni kendine âşık eden değil, sana kendin olabilme şansını verendir.

Dünyanın neresinde olursa olsun, haksız yere birisinin suratına atılan tokadı kendi suratında hissetmeyen kişinin insanlığından şüphe ederim.

Peşinden gidecek cesaretin varsa, bütün hayaller gerçek olabilir.

İki şeye hakkım var: Özgürlük ve ölüm. Birine sahip olamazsam ötekini isterim, çünkü kimse beni canlı tutsak edemez!