Sene sanırsam 90'ların başı... Beşiktaş'ta ilk 11 oynamaya başlamışım. O zamanlar 17-18 yaşlarındayım, liseye gidiyorum. Dedim ki yönetime, bana bir araba verin de hiç değilse antrenmanlara filan gidip geleyim. Dediler ki, o zamanlar kulüplerin piyangoları vardı, ordan bir Tempra kalmış, bunu verin dedim, "Hafta sonu Bursa'ya gol at verelim" dediler. O maçın hazırlıklarında da aksilik bu ya sakatlandım. Ama bir gayret hazırlandım, ilk 11 çıktım maça. İğneyle falan sakat sakat çıktım. 60'larda falan bir korner oldu. Ben de ceza yayının oralarda falan salağa yatmış bekliyorum. Hani bir pozisyon olur da belki arabayı alırız diye. Korner kullanıldı, Fethi'ydi galiba kafayla uzaklaştırdı, top bana geldi. Sol ayağımın üstüyle, yağmur falan da vardı, zeminle birlikte, gelişine, Yaradan'a sığınıp bir koydum... Topu hiç kimse görmedi diyorum sana!

Baliç, Moldovan kaçtı, Baliç, önü açıldı, sağ ayakla vurabilir misin, vurursun, Baliç, şut ve goooolll! İşte bu kadar!

Allahım gole bak.Fenerbahçe tarihinin en klas gollerinden biri.(Deivid-chelsea)

Beşiktaş ve Galatasaray, Kadıköy'de Fenerbahçe'ye 2 maçta 7 gol attı. 6-7 tane de kaçırdı. Hepsi de aynı. Fotokopi gibi. Bugün yılın özeti gibiydi. Ben 1. hafta söyleyince Fenerbahçeliler bana tepki göstermişti.

Çok gençtim. Her kulüp peşimdeydi. Ciddi ciddi Beşiktaş'a gidiyordum. Korktum. Heybetinden çekindim. Baba Hakkı'nın olduğu yerde belki elim ayağım birbirine dolanır dedim ve Beşiktaşlı olmaktan vazgeçtim.

Bu işler hep rahmetli Hüsnü (Savman) yüzünden açıldı başıma. O beni Beşiktaş’a getirmese şimdi belki de çok rahat bir kişi olurdum.

Ben ömür boyunca bir daha topa öyle vuramayacağım. Garanti! Çünkü top öyle bir gitti ki, adeta roket gibi gitti. Çim sahadan yüksekliği bir metre bile yoktu. Roket gibi gitti.

Kitap imzalıyordum, bir yaşlı beyefendi geldi, kulağıma eğildi, neden kalpak, dedi ve ben de 1918 yılındayız ve o zaman devrimciler kalpak giyiyorlardı, cevabını verdim. Çok sevindi, ben de öyle düşündüm, diyordu. Çocuklar misali sevinçle ayrıldı ve arkasından baktım, on sekiz yaşında gidiyordu.

Çok sîmâ tanıdım, îmâ aldım, yüzleri aklıma kazıdım. Adı anıldığında

Cilt ameliyatımdan 15 gün sonra aynaya ilk baktığımda artık o izleri görmek istemiyorum. Çünkü şuna da inandım, onların her birinde birer kötü anım var. O yüzden onlarla birlikte hepsi gidecek. Yeni bir hayat başlayacak benim için. Bu bir arınma gibi, yenilenme gibi. O izlerin gitmesiyle birlikte kötü olan hiçbir şeyi hatırlamayacağım.

Babam 95 yaşında ve yaşayan en eski Beşiktaşlı’dır.

Şampiyon olmak mümkün, Fenerbahçe olmak imkansız.

Fenerbahçe büyüklüğü ne şampiyonluk büyüklüğü ne kupa büyüklüğüdür. Onun büyüklüğü başka bir büyüklüktür işte, adı konamaz.

Hayatımıza sevdiğimiz hayvanlar girer çıkar. Anıları kalır.

Her şey geçiyor ama bazı şeyler unutulmaz.

Gooooooooaaaaaaaut...

Hem penaltı hem gol!

Çok klas bir gol

Alex gibi bir oyuncun olsun,kırk yıl borcun olsun.

Nefis bir gol! Harika bir gol! Şapka çıkartacaksınız şapka! (Hakan Şükür'ün İsviçre'ye attığı muhteşem bir gol sonrası)