Her şeyden önce, sevmek, sevilmekten daha iyi ve güzel diye düşündüm. Hayatı öyle değerli kılıyordu ki, bu nedenle insan ölmek istemiyordu.

Yürekten sevdiğin bir insan varsa, bir kişi olsun yeter, hayatın kurtulmuş demektir. O seni sevmese bile.

Aşk için yeryüzünde uzaktan ötesi yok, En uzun gecelere şafaktan ötesi yok. Yaklaşanlar Tanrı’ya o gerçek aşıklardır, Nehirlere denize varmaktan ötesi yok. Taş bir duvardır her gün dikilen karşımıza, En ulu ağaçlara yapraktan ötesi yok. Elbette ömür biter, can gider ey sevgili, Aşkı sende bulana topraktan ötesi yok.

Bizi yaşamanın ağır yükünden ve ıstırabından kurtaran tek sözcük sevgidir.

İyi ki aşk var dünyada.

Eğer sevilmek istiyorsan, sevilmeye değer ol.

Hayat küçük şeylerden oluşur. Eğer sen seversen büyük olurlar.

Her gün bu kadar güzel mi bu deniz? Böyle mi görünür gökyüzü her zaman? Her zaman güzel mi bu kadar, Bu eşya, bu pencere? Değil, Vallahi değil; Bir iş var bu işin içinde.

Seveni kurtarabilecek tek şey dıştan gelecek şiddetli bir şok, ona zorla dayatılacak bir tedavidir.

İnsan yaşamı boyunca bir kişiyi sever. Önceki ve sonrakiler; Birer arayış, kaçış ya da aldanıştır.

Hayata, yalnızca aşkın yarattığı canlı hevesle katlananlar, onun kıyıcı, yıkıcı tanesiyle vuruldukları gün artık dünyayı görecek gözleri kalmaz.

Hangi acı sevmenin verdiği acıdan daha asil daha değerlidir.

Diseler aşkı ko al ne dilersen / Diyem aşksız cihân değmez samane

Çok sevdim evet ve evdim evdim evrildim.

Yaşayanlar seven sevene dünyada, biz öldüğümüzle kalmıştık.

Belki de insan sevilmediğinden değil, sevgisine layık biri olmadığından yalnızdır.

Vücutlarımız, birbirimize en kolay vereceğimiz şeydir. Asıl mesele, birbirimize hayatlarımızı verebilmektir. Baştan aşağıya, sadece bir aşkın olabilmek, bir aynanın içine iki kişi girip oradan tek bir ruh olarak çıkabilmektir.

Yukarıda ay güneş ve gökyüzü. Karşımda sen ne güzel geldin hayatıma. Bütün renkler anlamsız geliyor şimdi.

Size şu buyruğu veriyorum: Birbirinizi sevin!

Canımı yolda buldum, tuttum kolundan evine soktum.