Seninle birlikte ağlamak istiyorum.

Ben gidiyorum dediğimde, 'gitme' diyen birini değil, Ben de geliyorum, yalnız gidemezsin ! diyen birini istiyorum.

Hiç kimsede, insanın, dostları uğruna canını vermesinden daha büyük bir sevgi yoktur.

Senden dolayı seviyorum seni ey sevgili.. Öyle ki kıskançlığımdan kendi gözümle bile dost değilim...

Sevgiler bir bir buharlaşırken artık biliyorduk; Aydınlık yolculuğunu terketmeyen bir avuç insan dışında, herkesin ama herkesin bir kaynama noktası vardı. Dünyanın ar damarı patlamıştı!

Diyorlar ki Dost acı söyler? Acıyı söyleyene Dost denilmez ki! Seni sevmeyen acı söyler Dostun, sana söyleyeceği acı dahi olsa, senin canını acıtmayacak şekilde tatlı dille söyler.

Sevgili, seninle ben pergel gibiyiz: İki başımız var, bir tek bedenimiz. Ne kadar dönersem döneyim çevrende: Er geç baş başa verecek değil miyiz?

Kavgayı bir yaprağın üzerine yazmak isterdim; sonbahar gelsin, yaprak dökülsün diye. Öfkeyi bir bulutun üzerine yazmak isterdim; yağmur yağsın, bulut yok olsun diye. Nefreti karların üzerine yazmak isterdim; güneş açsın, karlar erisin diye. Ve dostluğu ve sevgiyi yeni doğmuş tüm bebeklerin yüreğine yazmak isterdim; onlarla birlikte büyüsün, bütün dünyayı sarsın diye.

Neden dost olmadan, erkek-kadın, karı-koca olmaya çabalıyoruz? Bizim insanlarımızın insan sevmesi, insan okşaması, çocukluktan engelleniyor. Saptırılıyor, çarpıtılıyor.

Bizi tanıyan ve takdir eden, bizi yargılayan ve aklayan ve aynı sevgi ve hoşgörüye sahip olduğumuz birkaç kişi için yaşamalıyız. Geri kalanını, canlı ya da hüzünlü, sadık ya da yozlaşmış, arkalarında hiçbir iz bırakmayan, hoş ya da nahoş, gelip geçici duygulardan başka hiçbir şey beklenmeyen bir kalabalık olarak görüyorum.

Sevmek oturup birbirine bakmak değil, belki beraberce aynı yöne bakmaktır.

Dost olun, arkadaş olun. Dostunuz olsun, arkadaşınız olsun. İnsan sevdikçe ve sevildikçe mutlu olur.

Başını göğsüme sakla sevgilim Güzel saçlarında dolaşsın elim Bir gün ağlayalım, bir gün gülelim Sevişen yaramaz çocuklar gibi

Kilometreler dostları gerçekten ayırabilir mi? Sevdiğin birinin yanında olmak istiyorsan, zaten orada değil misin? Yüreğinde hissedersen, mesafe yoktur.

Benim için sevmek bir başka insanın vücudundan, ruhundan bir parça hükmüne girmek, onunla beraber gülüp ağlamak, ıstıraplarını paylaşmak demekti.

Kendi olarak, sana gelen / Sana gereksinimi olmadan, seni isteyen / Sensiz de olabilecekken, senin ile olmayı seçen / Kendi olmasını, seninle olmaya bağlayan / O, işte...

Elmanın yarısı sen yarısı ben,
Günümüz, gecemiz, evimiz, barkımız bir
Mutluluk bir çimendir bastığın yerde biter
Yalnızlık gittiğin yoldan gelir.

Birbirimizi Farkımızla Sevelim.

Dünyada üç çeşit arkadaşınız olur: sizi sevenler, sizinle ilgilenmeyenler ve sizden nefret edenler.

İki gönül bir olunca, soğan yesen bal gelir.