Bej renkli pantolonumun fermuarı bozuldu. Yolculukta en korktuğum şeydir bu... Ceketimi çıkarıp sürekli kucağımda tutup durdum, bozuk fermuarım görünmesin diye.

Anadolu çıplak
Yalınayak
Karnı aç
İstediği
Bir lokma ekmek
Bilmez tatlı yemez
Girer patronun cebine emek
Bir yanda
Kadehler yan yana
Şampanyalar patlar
Yalınayak çocuklar
Yok bir lokma ekmek
Karnını doyurmak gerek
Suçları fakir olmak
Ağlamak istiyorum
Ağlamak.

Hayatın neredeyse yarısı, belki de fazlası gider. Kendini yoksullaşmış hissedersin.

Lanet olsun sana yoksulluk!

Sinagogların yakıldığı, Yahudilerin terörize edildiği, mezarlıklarına küfredildiği özgürlük, eşitlik ve kardeşlik ülkesi Fransa'dan utanıyorum.

Ben bu dünyanın devr-i devranını, izzet-i nefsini sikeyim, Yansın bu ibneler su veren itfaiyenin hortumunu sikeyim,

Zenginliği görmedik ki yoksulluktan şikayet edelim.

Yurdumda otuz milyon insanın belki de yirmi milyonundan çoğu benimkine çok benzer olayları yaşamıştır, daha da yaşamaktadır. Dahası çok daha ağır, kötü koşullar içinde yetişen de pek çoktur.

Yoksulluğun kötülükten daha fazla utanç veren bir özellik olduğu bir toplumda ahlak diye bir şeyden söz edilebilir mi?

Her şeyden bol bol varken niye açım? Her yerde bunca akıl varken niye aptal ve cahilim ben? Zengin- yoksul ayrımı yapmaksızın tüm insanları seven, koruyan Tanrı hani nerede? Evet, soruyor, soruyor ve sürdürdüğü hayata başkaldırıyor.

Para tüm kötülüklerin kökenidir ama bu öyle yararlı bir köktürk ki patatessiz yaşayamayacağınız gibi onsuz da yaşayamazsınız.

Hayatı ciddiye aldığımız zaman hata yapıyoruz. Arabesk , milli şuurumuz oluyor. Liste başı bir aşk uğruna heba ettiğimiz ömürlerimiz , Ruhlarımıza bir beden büyük geliyor..

İsyan bir ümit çığlığıdır. Ölü isyan etmez.

Papuç deliğinden seyrettiğimiz dünya

Bu şehri kurşunlamak istiyorum, yüreğimde bıçak yarası var, her tarafım heykel oldu acıdan, cebimde ne ekmek ne de yol parası var.

Beni en çok üzen şey yoksulluk ve bu beni asi olmaya iten şeydi.

Amerika, milyonlarca aç insanın ortasında muazzam bir buzlu kek.

Düşünen hemen her insanın bir şekilde isyankâr ve genellikle de oldukça sorumsuz bir isyankâr olduğu uzun bir dönem yaşandı. … Yeryüzünde bir cennet yaratmaya çalışmış olmamız nedeniyle şimdi bir kabus içinde yaşıyoruz.

Ama yoksul insanların fazla seçim şansı olmuyor işte.

En kötü isyanları, geç kalan karınlar doğurur.