Düşünmek, ruhun kendi kendine konuşmasıdır.

Dünyada en değer verilmesi gereken şey, insanın özgür ve keşfeden zihnidir.

Dinî esaret pranga ve zihni zayıflatır ve uygun değildir.

Zihnim, benim krallığımdır.

Düşünce'nin üstünlüğünü kabul eden insan özgürlüğünü kazanır.

Özgürlük zihnin nefes alma hakkıdır.

Kaçması engel olmak için mi insanın ayaklarına prangalar takılır? Hiç de değil. Pranga sadece küçük düşürme aracı, bir ayıp, bedene de, ruha da bir ağırlıktır.

İnsanın kafasının içine kimsenin karışamaması çok güzel bir şey.

Beyninde köle olan, ruhunda özgür olamaz.

Özgürlük kulakların arasında başlar.

Hapishaneyi kendi kafalarında yaratıyor ve hapishanenin içinde olduklarını düşünüyorlar.

Twitter'da kafama göre yazar, kafama göre silerim. Hayatımda profesyonel desteğe hiç ihtiyacım olmadı. Düşüncelerimi yazmak konusunda yeterince profesyonelim. Yazdığımı yayına verdikten 5 dakika sonra sildiğim de olur; maksat gönüller coşsun. Yazdığımı yayına verdikten sonra hiç silmediğim de olur; maksat gönüller doysun.

Benim gördüğüm kadarıyla, kadınlar arasında serbest düşünenler sadece en çirkin olanlarıdır.

Devlet tarafından bileğimize takılan kelepçe hiç önemli değil. Kendi elimizle beynimize taktığımız kelepçe asıl utanç vericidir.

İnsan, seçmesini bilen hayvandır.

Düşüncelerim, ruhum ve bütün anlamlar sessizlikte şekilleniyor. Kainatın fısıltılarını sessizlikte duyuyorum.

Fikirlerin kanatları vardır, kimse insanlara ulaşmasını engelleyemez.

Kahrolsun sefil esaret! Yaşasın şanlı ve güzel ölüm!

Kahrolsun sefil esaret! Yaşasın şanlı ve güzel ölüm!

Olmaz mı? Bağımsızlık var, özgürlük var. Onun için çalıyorlar orada. Alet olarak boş olabilir ama düşünce olarak öyle. (Muhabirin vuvuzelayı göstererek, hocam hiçbir şey yok içerisinde demesi üzerine)