Komedi, insanoğlunun önlenebilir çelişkilerinin gülünçlü görüntüsünü sergilemesi ise, ütopya da toplumsal düzeltilebilir bozuklukları gidermek için tasarılar hazırlamaktır.

Efkar-ı umumiye; Umumun fikirleri olarak da isimlendirebileceğimiz bu şey, toplum hayatının devamı uğruna kimin nelere tahammül edeceği bilgisidir.

Benim hakkımda ne düşünürseniz düşünün hala sizin çocuğunuzum bana öylece sırtınızı dönemezsiniz.

Ailenin bitişi, muhalefet güçlerini de felce uğratıyor. Yükselen kolektivist düzen, sınıfsız toplumun bir karikatürüdür: Burjuvaziyle birlikte, bir zamanlar anne sevgisinden güç alan Ütopyayı da tasfiye etmektedir.

19-20 yaşında çocukların siyaset için hayatlarını heba etmelerini saçmalık olarak görüyorum. Onlar için üzülüyorum ama hiçbiri benim kahramanım değil. Romantik, maceracı, hayalperest küçük çocuklar...

Siyah haksızlığa, beyaz saldırıya, sarı uzak tutulmaya, kırmızı damgalanmaya uğrar, insan renksiz olmalıdır.

Dünyadaki tüm kötülüklerin anasının, öteki olduğundan emindiler.

Kimi tanıştırsalar, Manifaturacı Kemal, Eczacı Hasan, Kâğıtçı İbo… Bilardocu Ahmet diye biri yok; çünkü bilardoculuk bir meslek değil. İş güç sahibi olmayan tek bendim.

Tek tanrılı toplumlarda ateizm ya da tanrısızlık ahlak yoksunluğu ile eş anlamlı olmuştur.

Bir Yahudi olarak fazla popülerim ve biliyorsunuz herkes bizden nefret eder.

Bak bana dikkatle. Sence ben militan mıyım? Sakallarımı yolsam, ahbaplarından mıyım? Geyik muhabbetine katılsam, söyle dostlarından mıyım? Neredeyim, sen neredesin? Sen ne boş bir kellesin! Sana dünyâlıklar ellesin, salıncaklarını tayfunlar yellesin!

Eteğini indirmek istediğin için hayat fahişe sana göre.

Eğer yoksa fikir yönetilirsin ve başkalarının yönlerine karışırsın, işte o zaman başkalaşırsın.

Anarşizm, sık sık tanımlandığı gibi, tüm insani problemler için patentli bir çözüm, mükemmel bir toplumsal düzen ütopyası değildir, çünkü ilke olarak tüm kesin şema ve kavramları reddetmektedir. Herhangi bir mutlak gerçeğe veya insan gelişiminde kesin nihai amaçlara değil, toplumsal uygulamalar ve insani yaşam koşullarının sınırsız mükemmelleştirebilme kabiliyetine inanır, ki, bunlar için kimse kesin bir son durak veya sabit bir amaç belirleyemez.

İnsanların beni tanımadan hakkımda konuşmalarından nefret ediyorum.

Hakikatte şehir bir yer veya insanlar topluluğundan ibaret değildir. Şehir olmanın gerekleri vardır. Bunlar halkının kanun kabul eder olması gerekir. İlahi bir idarecisinin bulunması, halkının da övülüp beğenilecek bir takım huyları ve adetlerini görülmesi, coğrafyasının halkın ihtiyaçlarını sağlayacağı zaruri şeylerin temininine imkan verecek elverişli tabiatı olmalıdır.

Diğer dünyalar hakkında güvenilmez bütüncül vizyonlar sunan ve bizi oraya götürmeye çalışan ütopyacılara şüpheyle yaklaşmalıyız. Bazı ideallere ihtiyacımız var, ama aynı zamanda kendimizi hayalperestlerin yanlış hesaplamalarından ve talihsizliklerinden korumalıyız.

Türk milliyetçiliği ile birlikte Türk Ocağının, fikir ve kültür temeli üzerinde mücadele edeceği başlıca mevzulardan biri hiç şüphesiz solcu ve materyalist cereyanlardır. Maddi olmaktan daha fazla manevi sefalet içinde filizlenen, cemiyetin ahlak ve mefkûre nizamının dayandığı kıymetlerin sarsılması ile kuvvetlenen komünizmle mücadele Türk Ocağına eski kudretini fazlası ile iade edecek bir husustur.

İnsanların yeryüzünde yarattıkları zorluklardan biri, çoğunun bazı şeylerin "daha iyi" olduğu fikrine sahip olması. Müslüman olmak "daha iyi", Yahudi olmak "daha iyi", Mormon olmak "daha iyi", Hıristiyan olmak, erkek olmak, kadın olmak, muhafazakar olmak, liberal olmak, Fransız olmak, İtalyan olmak, siyah olmak, Asyalı olmak, beyaz olmak, bilmem ne grubunun üyesi olmak "daha iyi"... Liste uzar gider. Bazılarınızın diğerlerinden daha iyi olduğuna inanıyorsunuz. Bu gerçek değil.

Daha ileride, iyi insanlar olağan şeylerden sayılacak. Ve biraz daha zaman geçince, başka türlü insanlara zaten rastlanılmayacak, çünkü bütün insanlar iyi ve dürüst olacak. O zaman, yaşamak çok kolay ve iyi bir şey olacak.