Dinlendiriyor yüreğimi kafamı bedenimi serin okşayışlarıyla doğa Dinliyorum en güzel türküsünü kurdun kuşun Uçmak için kanat aramıyorum.

Kuşları ürkütülmüş bir dal gibiydin, öylesine mahzun.

Sulanmamış çiçekler gibi kuruyor her şey.

Parçalanmış bir gökyüzüdür yaşamak.

Teslim eden teslim alanın libasında ise şiiri bir hal var, demektir.

Altın harflerle yaz mahlâsımı... Halvetim kasvet, kem gözlere şiş!... Câdü yâ herrû!.. Yâ merrû!.. Kaf-kef, gölge haramilerine bir selâm çak!.. Abile patladı, demlenir sîmâm, nüşinrevandan handan ummmam ben... Ahu-yi felek mum, ben şamdan... Düşmez kalkmaz bir Allah'tır, uyan!...

bu gözler, bu kitaplar, bu eller kalana kadar, bir de bu soluk, bendeki bu soluk... haykıracağım dünyanın suratına özgür insanlar adına savaşı

Bütün taşlar özgürlük anıtı için yontulmuştur, aynı taşlarla ona bir tapınak da, bir mezar da yapabilirsiniz.

Bugün ölürsem
Kuşları susturun bugün ölürsem
Bırakın pirinç kafeslerinin parmaklıklarının arasından gözlerini dikip
Annemin ağlamasını izlesinler
Saatlerin dümdüz suratlarını siyah kumaşla örtün
Ve alarmları kapatın
Derenin çamurlu suyunu da susturun
Fısıldayın dereye “O öldü, O öldü” diye
Bugün ölürsem
Yatağımın altındaki kâğıtları
Kömürden yapraklara dönene kadar yakın
Ki ölmüş sesim de sussun
Ve hatıramı utandırmasın
Bugün ölürsem
Kutusundan içmelisiniz sütü büyük bir şehvetle
Alışveriş merkezindeki bütün kör hayaletlerin
Ve kibirli mankenlerin
Ve alışveriş merkezi tanrılarının önünde
Kişneyip çığlık atmalısınız
Sağlam bir patırtı koparmalı
Sıkı bir şamata yapmalısınız orada
Öyle gürültülü olmalı ki
Kuşlar, gökyüzü, yağmur susmalı
Bugün ölürsem çıldırmalı ve özgür olmalısınız
O soğuk yüzlü mankenlere yaklaşıp
Ayakkabılarını çıkarmalı
Ve ayak parmakları var mı diye bakmalısınız
Ve eğer varsa
(Bence keskin olmayan koyu kahve tırnakları da vardır)
Manken eti nasılmış diye
Bir tadına bakmalısınız
Ayakkabılarını öpmelisiniz ve sakar dilinizle emmelisiniz
Bunu da ölmemiş olan alış-verişçi insanların
Ve parfüm standındaki bayanların önünde yapmalısınız
Herkese haykırmalısınız “O öldü, o öldü” diye
Ve benim hayal ettiklerimi yapmalısınız
Markete gidip
Elmalardan sulu ısırıklar alıp
Sonra elmaları geri koymalısınız
Doğru dürüst tanımadığınız insanları tutkuyla öpüp
Başlarını döndürmelisiniz.

Kanatları altınla kaplı kuş uçamaz.

En güzel gecelere Günün ak ekmeğine Nişanlı mevsimlere Yazarım adını... Bir tek sözün şevkiyle Dönüyorum hayata Senin için doğmuşum Seni haykırmaya Hürriyet

Köpürerek koşuyordu atlarımız
Durgun denize doğru
Bu uçuş, güvercindeki,
Özgürlük sevinci mi ne!
Öpüşmek yasaktı bilir misiniz,
Düşünmek yasak,
İşgücünü savunmak yasak!

Işık kör edicidir, diyorlar, özgürlük patlayıcı. Lambamızı bozan da, özgürlüğe kundak sokan da onlar.

Ey yürüyenler Eğreti sözcükler arasında! Sizden kılıç - bizden kan Sizden çelik ve ateş - bizden can Sizden yeni bir tank - bizden taş Sizden gaz bombası - bizden yağmur Bizim üstümüzde de aynı gök, aynı hava Kanımızdan alın hissenizi, çekin gidin Danslı, yemekli bir akşam partisine gidin Bize düşen korumaktır şehitler gülünü Bize düşen yaşamaktır dileğimizce

Teldeki bir kuş gibi / Geceyarısı korosunda bir sarhoş gibi / Kendi yolumda özgür olmaya çalışmaktayım.

Kuşlar kafeste hiçbir zaman şarkı söylemezler.

Sağanaklarda delice dans eden, boyuna uçuşmaktan sarhoş olan sığırcık kuşları gibi özgür, yapayalnızdım.

Dünya, bir sisin içine gömülmüştü. Direnmekten vazgeçtim; kuş oldum ben de.

Artık kafesini kendi içinde taşıyordu.

Ölümü çaresizlik diye tanımlamayın bana. Ölüm kafes içinde çırpınan bir kuştur.