Sanatta popülizm, politikada dar pratik, bilimde amprisizm Türkiye'yi kemiriyor.

Demokrasicilik modern tekeneciliktir; bugün politika sahnesinde bir tek gelişkin tipe rastlanmaması da, buradan kaynaklanıyor. Gürültüsü çok büyük, verimi çok küçük bir iş oynanıyor.

Politika demek, kazığı atarken söylediğin nutukları, kazığı yiyenlere alkışlatmak demektir.

Putin çok hasta ve cahil bir insandır. Öyle olmasa, eski Fars atasözünü dinlerdi: "Şah delirdiğinde, Kafkasya'ya savaşmaya gider!"

İnsanlar tek tek alınmasınlar, ama eskiden tartışmalara katılan ve AKP’nin politikalarına ya da İslami hareketin durumuna biraz daha eleştirel gözle bakanların pek çoğu bugün AKP’nin kurduğu think tank kuruluşlarında görevliler. Bunların hepsi şimdi AKP’nin politikalarına malzeme temin ediyorlar.

"Gençlik yıllarımda da üniversite yıllarımda da aynı şeyleri gördüm. Ve hala da bugünkü siyasette de biraz daha bozulmuş vaziyette. CHP'nin büyük hastalıklarından biri, adeta bir virüs, mikrop gibi siyasetle uğraşan insanlar arasında ne yazık ki var. Gençliğimde, gazeteciliğim sırasında her gün CHP'de vaktimizin büyük bir kısmı geçerdi. Rahmetli Yaşar Eğitim vardı, avukattı, il başkanı. Niyazi Önal genç avukat. Tahsin Atakan diye çok genç bir avukatı vardı. Oraya gelirler siyasi tartışmalar olurdu. Fakat gördüğüm bir şey olurdu, şeyi görmeye başladım. Hep bir araya geldikleri zaman hepsi çok iyi ahbap, hepsi Atatürk idealleri, partinin seçimlerde kazanması için yapılacak işleri konuşurlar. Fakat bir kısmı çekip gittikten sonra iki kişi yan yana gelince, diğer gidenlerin dedikodusunu yaparlar. Derken gördüm ki; geçimsizlik, anlaşmazlık, kıskançlıklar, iftiralar, ters yorumlar, herkes birbirinin ayağının altına karpuz kabuğu koyma gibi eğilimler içerisinde. Nasıl bu parti adam olacak diye düşünüp durmuşumdur. Kafamın bir köşesinde bu kalmıştır." (15 Ocak 2024)

Küçük bir ülke, utanmadan Avrupa'nın önündeki kapasite sınavına düştü. İşte sıradan politikacılarımızın bize getirdiği!

Hırsızlar, ahlakçılarda bugün doğaçlama. Bir ömür boyu satış yapan bakanlar. Kaçakçılar milletvekilleri.

Politika ve hükümetler, benim anlayabildiğimden çok daha fazlası. Mevcut sistemler kişisel hırslarla bozuluyor. Her şey çok karmaşık ve samimiyetsiz.

Vatanseverlik, alçakların son sığınağıdır.

Nihayet göreceğiz seni Batı'nın gücü. Belki ben bile izleyeceğim Saksonya bahçelerinde dolaşan seni Sakın Saray'a geleceğimi sanma Aklıma bile getirmem aslında Sizin gibilere saygılarımı kanıtlamayı Bilmek isterdim yoksa Neler konuşulur ortamınızda Senli benli konuşuyorsundur çarla Politikadan hiç anlamam ya fazla uzatmayayım ama Sevgili Wilhelm sende sakın unutma: Söyle kurnaz Bismarck soysuzuna Barışın ırzına geçmeye bilenmesin Ey Batı'nın İmparatoru Bunu Avrupa için yapasın.

İnsanların beni tanımadan hakkımda konuşmalarından nefret ediyorum.

Seçim kazanmak için Erdoğan karşıtlığı yeterli olsaydı, 10 seçimden bâri 1 tanesi netice verirdi. Vermedi.

Uzmanlar çoğu kez neden bahsettiklerini bilmezler alimane kanaat denen şey çoğunlukla dünyadan habersiz bir dedikodudan ibarettir.

Zorunlu devlet hayır kurumlarında bir erdem yoktur, bunların savunulması da hayırlı değildir. Hükûmetin yardım programları bütçesini genişletmek istediği için kendisini duyarlı ve yardımsever olarak tanımlayan bir politikacı aslında sadece başkalarının parasıyla iyilik yapmayı denemeye istekli olduğunu söylemektedir. Parası başkasından olan yardımları yapmayı kim istemez? Ama bir seçmen eğer bu tür programları desteklemekten gurur duyduğunu söylerse –belki başına silah tutulduğunda- o zaman kendi parasıyla iyilik yapmak durumunda olacaktır.

Elin ağzı torba değil ki büzesin.

Beyinsizlik sadece politika mesleğinde özür sayılmaz.

Onları denemek istiyor musunuz? Yeminler ve söylevler yerine gerçek hizmetler isteyin! Eyleme geçmek mi gerekiyor? Süslü nutuklar çekerler. Sorunları tartışmak mı gerekiyor? Hemen eyleme geçmek isterler. Zaman elverişli mi? Her türlü faydalı değişikliğe karşı koyarlar. Zaman fırtınalı mı? Her şeyi kökünden sarsmak için her şeyde reform yapmaktan söz ederler. Asilleri hizaya getirmek mi istiyorsunuz? Ceasar’ın nasıl merhametli olduğunu anlatırlar. Vatanseverleri takip ve işkenceden kurtarmak mı istiyorsunuz? Size Brutus’un sertliğini örnek gösterirler... Barış faydalı mıdır? Size zafer palmiyeleri uzatırlar. Savaş zorunlu mudur? Barışın tatlılığını överler. Vatanı savunmak mı gerekiyor? Despotları cezalandırmak üzere denizler ve dağların ötesine gitmek isterler… Cumhuriyetçi hükümetin çabalarına yardımcı olmak için güzel bir yol buldular; bu, onu gözden düşürmek, dağıtmak ve başarılarımıza yardım eden bütün vatanseverlerle savaşmak yoludur…

Emperyalizm savaşa yol açar. Ne var ki, savaşda hiç bir şeyi kesin olarak çözemez.

Ve siz arkamdan konuşanlar, nefret edilecek kadar değerli değilsiniz.