Operasyonda geçen 44 gün boyunca kardeşimiz Türkiye'nin desteğini hep hissettik. İmzalanan ateşkes anlaşmasının ardından Türkiye'den gördüğümüz manzaralar kalbimizi ısıttı. Türk kardeşlerimiz bu zaferi kendi zaferleriymiş gibi kutladılar.

Yıllardır süren büyük mücadele zaferle taçlanmış, Azerbaycan sahada açık bir zafer kazanmıştır. Teslim olan Ermenistan, Karabağ'dan çekilecektir. Azerbaycan öz topraklarına kavuştu. İşgalci ve saldırgan Ermenistan yenildi. Harekat başladığından beri Türkiye, Cumhurbaşkanımızın kararlı tutumu ile kardeş Azerbaycan'ın yanında yer aldı. Ateşkes anlaşmasına bakıldığında Türkiye'nin sahada olduğu gibi masada da Azerbaycan'ın yanında durduğu görülmektedir. Bu kardeşlik ve dayanışma ebediyen sürecek.

Küresel uyuşturucu kaçakçılığına karşı birlikte mücadele etmeliyiz. Büyük zorluklara rağmen bölgede liderliğimizi bu mücadelede sürdüreceğiz. Güvenliğimizi ve barışı tehdit eden sorunları ortadan kaldırmak ve ekonomik gelişmemizi sağlamak geleceğimiz için hayatidir. Bu nedenle dayanışma ve iş birliğine ihtiyacımız var. Henüz istenen düzeye ulaşmadık. Bölgeyi bölen siyasi gruplaşmalar var ve bazı sorunlar devam ediyor.

İnsanın insana emanet olduğu şuuruyla, Türkiye dünyanın en cömert ülkesidir. Biz, hayat okulumuz olan Anadolu'da, paylaşmanın tek bir lokmayı bile çoğalttığını öğrendik. 19 Haziran Dünya İnsani Yardım Günü'nü kutluyorum. Temennim, insan hayatına verilen değerin tüm dünyada eşitlenmesi, barış ve sevginin aramızdaki hakim güç olmasıdır. Pakistan'da sel hayatı yerle yeksan etmişken oraya gitmeseydik, sel olan gözyaşlarını nasıl silerdik? Dünyanın gidilemez bölge ilan ettiği Somali'ye gitmeseydik, umutların tükendiği bir yerde umudu yeniden nasıl yeşertirdik? Rohingya Müslümanları topraklarından sürüldüklerinde Bangladeş'e gitmeseydik, 'sesinizi duyduk' nasıl derdik? Açacak bir gönlümüz olduğu için kapılarımızı da açtık. Aksi halde, yalnızca haber bültenlerinin seyircisi olmaz mıydık?

Dünyanın büyük bir kısmının depremi takip eden ilk saatlerde Türkiye ile dayanışmasını göstermesi Türkiye'nin çağdaş dünyada sahip olduğu konum hakkında çok şey ifade ediyor. Bu nedenle, hepinizin bir yeri ve rolü olduğunu biliniz. Bizler de Türk dünyasının temsilcileri olarak bundan gurur duyuyoruz.

1991 yılında Sovyetler Birliği çözüldü. 1992 yılında Yugoslavya parçalandı. 1993 yılında sırada Türkiye var.

İslamizasyon, eninde-sonunda, Türkiye'de insanı bozmak operasyonu'dur. Bozuculukta şimdi magazin ve dizilerle yarışmaktadır.Sınıfidir, bozarak fabrikada sulh peşindedir. İslamizasyon kolay yönetim ve diktatoryal rejim için taban hazırlama işidir. Cahil ve tabi insan ya da yaratık imalatı demek mümkündür ve oradayız.

Türkiye'nin büyük zenginleri bugünkü Türkiye'yi fazla aydınlık buluyor. Daha karanlık bir Türkiye istiyorlar.(2007)

Peki ne görüyoruz; sonsuz tamahkar bir plütokrasi ile karşı karşıyayız. Şunu ileri sürebiliyorum, her sömürgeci Türkiye büyük zenginlerinden daha az sömürgecidir. Artık bunlar için 'halkım' demek çok yersiz, her sömürgeci sömürdüğü halka bunlardan daha yakın ve insaflıdır. Her sömürgeci bunlardan çok daha 'kalıcı' ruh halindedir ve bunları, kesinlikle 'kaçıcı' tarif etmek zorundayız.

Biraz tarih biliyorum, bana göre Deli İbrahim'den sonra Türkiye'de hükümet etmeye gelmiş en bilgisiz kimsedir. Sabri Ülker'in bisküvi kutularını saymayı bilebiliyor

İsrael, Türkiye'de İsrael'de olduğundan daha güçlüdür

Hangi ahmak benim sabetayizme olumsuz baktığımı söylüyor, bu tür ahmaklarımızın azaldığını sevinerek söylebiliyorum. Sabetayistler olmasaydı, biz bu cumhuriyeti kuramazdık, diyen ben oldum. Bugün Sabetayistler, Türkiye'ye sadık olsalar, bu kadar sarsılmazdık, bu da benim ifademdir, büyük çoğunluğu ülkenin çıkarlarını gözetmiyorlar ve geriye kalanlar ise bu ülkeye, Türkiye'ye, eskisinden daha fazla bağlıdırlar.

Sanatta popülizm, politikada dar pratik, bilimde amprisizm Türkiye'yi kemiriyor.

Pamuk, Türkiye nüfusu içinde yazar olacak en son birkaç kişiden birisidir.

Türkiye için, Avrupa, bir bataklıktır.

Bugünün Türkiyesi'ne bakarak, Orta Çağı çok daha iyi anlayabiliyorum; çünkü şu anda, büyük bir put imalathanesinde yaşadığımı düşünüyorum, ülkemizde sesi olmayandan şarkıcı, yüzü olmayandan oyuncu, pelteklerden spiker yapılmasını, en cahillerin en büyük profesör sayılmasını görüyor ve şaşıyorum.

Türkiye'de ve Malezya'da dinselleştirme, ilahi huzur değil, fabrika huzuru içindir.

Her büyük devalüasyon Türkiye’de rejim değişikliğine neden olur.

Artık Türkiye'nin ekonomik ve sınıfsal gelişimi içinde, laisizm de emekçi sınıfların güvence alanına katılmıştır ve bunu anlamak durumundayız. Ne sermaye ne de bürokrasinin belli kesimleri, artık laisizme sahip çıkmıyorlar.(1976)

Türkiye'yi İslamlaştıran, Türk Silahlı Kuvvetleri'dir. Kemalizm'e ihanet ettiler ve karanlığa soktular. Kemalizme hiç güvenmediler ve 1970 yıllarının ortasından beri güvensizliklerini yazıyorum.