Hayat dar alanda trajedi, geniş açıda komedidir.

İnsan karnı herhangi bir yiyecekle doyar. Ama öyle lezzetli yemekler vardır ki! Fark her şeyde önemlidir.

Eğer nasıl yaşadığını biliyorsanız bir hayvanın her türlü davranışının bir insanınkine oranla çok daha "öngörülebilir" olduğu doğrudur. Ama belki de arada yalnızca bir derece farkı bulunuyor.

Herkes bilgi ve bilgelik arasındaki farkı kabul eder. . . Bilgelik bir tür bilgidir. İnsan değerlerinin doğası, kariyeri ve sonuçları hakkındaki bilgidir.

Hegel bir yerde, dünya çapında tarihî öneme sahip bütün olay ve kişilerin âdeta iki kere sahneye çıktığından söz eder. Şunu eklemeyi unutur : birinci seferinde trajedi, ikincisinde ise komedi olarak.

Dünyada bütün trajediler ölümle, tüm komediler ise evlilikle sonuçlanır.

Hegel bir yerde, dünya çapında tarihî öneme sahip bütün olay ve kişilerin âdeta iki kere sahneye çıktığından söz eder. Şunu eklemeyi unutur : birinci seferinde trajedi, ikincisinde ise komedi olarak.

Hayat, duygulananlar için bir trajedi, düşünenler için bir komedidir.

Bu dünya düşünenler için bir komedi, hissedenler için bir trajedidir.

Dünyada bütün trajediler ölümle, tüm komediler ise evlilikle sonuçlanır.

Hayat dar alanda trajedi, geniş açıda komedidir.

Hayat dar alanda trajedi, geniş açıda komedidir.

Tarih, eserlerini iki defa oynarmış: Önce trajedi, sonra komedi olarak. Roma’nın kazları heybetli bir trajedinin kahramanıydılar, bizimkiler tatsız bir komedinin aktörleri.

Komedi, üzerinden yeterince zaman geçmiş trajedidir.

Yüksek nitelikli komedya yalnız gülmeye dayanmaz ve çoğu tragedyaya yaklaşır.

İslamizasyon, eninde-sonunda, Türkiye'de insanı bozmak operasyonu'dur. Bozuculukta şimdi magazin ve dizilerle yarışmaktadır.Sınıfidir, bozarak fabrikada sulh peşindedir. İslamizasyon kolay yönetim ve diktatoryal rejim için taban hazırlama işidir. Cahil ve tabi insan ya da yaratık imalatı demek mümkündür ve oradayız.

İnsanın gelişmesi, kendisini sevmenin yerine karşı cinsi koymasıdır.

İnsanın gelişmesi, Tanrı'yı içinden çıkarıp yerine aklı koymasıdır.

Ortaçağ'da insan, doğayı etkileyemediği ve kontrol edemediği için kendine güvenden yoksundu. Bitkisel bir yaratıktı. Tekelsi düzende ise insan, toplumu etkileyemediği ve kontrol edemediği için kendisine güven duyamıyor. İnsanı insan yapan nehrin akışını değiştirmektir; bunun için çaba ve ortak çaba gerekiyor. Ortak çaba başarıya ulaştığı ölçüde insan yükseliyor.

'Adamı olmak' veya 'adamı sayılmak' hukuk, ekonomi ve ahlak cephelerinde temel ilke halindedir. Böyle olunca 'insan', çok daha asalak, fiziksel olarak çok daha yağlı, daha az becerili, duygusuz, güvensiz ve ufuksuz bir yaratığa dönüşüyor.