Tarih, gelecek için kavga verip, yitmiş bile olsa, insanlık için vuruşanları hiç unutmaz.

Geleceğin hayallerini geçmişin tarihinden daha çok seviyorum.

Gelecek çağlar için bu çağın aptallıkları, bilgelikleri kadar önemlidir.

Lamı cimi yok. Bugünün huzurlu, yarının güzel olmasını istiyorsan dün yaşadıklarından ibret almayı bileceksin. Eğer unutursan, tedbiri elden bırakırsan, gereğini yapmazsan, yarınlar sana dünden farklı bir şey getirmiyor. İnsanlar için olduğu gibi devletler için de bu durum böyle.

Geleceğin en iyi habercisi geçmiştir.

Bir gün, o kadar çok şey hatırlayacağız ki, tarihin en büyük buharlı kazı makinesini yaparak bütün zamanların en büyük mezarını kazıp, savaşı içine ittikten sonra üstünü örteceğiz.

Hikaye, mücadele değişmedi. Halen devam eden bir mücadele süreci içerisindeyiz. Tarih bugün yaşanmaya devam ediyor ve gelecekte de yaşanmaya devam edecek.

Dil, sadece bugün değil, totaliter ideolojilerin hiç sevmediği o farklı dündür de; yani hafızadır, özellikle bugün bizim için çok ama çok gerekli olan hafıza. Dil, kendisine yüklenen misyonlarla aynı zamanda yarındır da; yani gelecektir, bizi ve çocuklarımızı çok ama çok yakından ilgilendiren gelecek.

Geleceğe bakmak istiyorsanız tarihe bakmalısınız.

İnsanın, güzel ve güçlü, kendi tarihinin akışına yön vermede hâkimiyet kurduğu ve bu tarihin sınırsız mutluluk ve neşenin ufuklarına aktığı bu parıldayan gelecek için mücadele vereceğim.

Geçmişe dönüşü savunurken ileriye gitmemiz mümkündür. Geçmişi yeni baştan inşayı hedefleyen bir programın (başarıya ulaştığı takdirde) varış noktası ise geçmişin tekrarı olamaz.

Eski zaferlerden çok bahsediliyorsa, artık yeni zafer ümitleri kalmamış demektir.

Üç bin yılın hesabını görmeyen karanlıkta yolunu bulamaz, körü körüne yaşar ancak!

Bir kere olmuş olan her zaman için mümkündür.

Büyük bir başkan, halkının geçmişi ile geleceği arasında bir köprü kurarak aynı zamanda bir eğitici olmalıdır.

Bir zaman sonra, "karanlık çağlar" dediğimiz şey belki de bizim çağımızı da kapsayacaktır.

İktidar kavramını iyi anlayabilmek, çözümleyebilmek ve yakın geleceğe ilişkin öngörüde bulunabilmek için yapılması gereken ilk şey, tekrar ve tekrar tarih okumaktır. Tarih yalnızca dünün değil, bugünün ve yarının öyküsünü de içinde barındırır görebilene. Bundan sonra neler olacağını kişilere değil, tarihe sorunuz, bütün yanıtlar orada zamanın tozlarının altında gizlidir.

Nuh'ta geleceği görme yeteneği olsaydı, gemisini hiç şüphesiz batırırdı.

Eğer tanık kendini sonuna kadar zorlayarak tanıklık etmeyi seçtiyse, bu bugünün gençleri, yarın doğacak çocuklar içindir.

Tarihsel gerçekler, her şeyden önce gelecek için bir yol gösterici niteliğindedir ve böyle olması gerekir.