‘Tanrı' sözcüğü benim için, herhangi bir berrak ya da belirgin olumlama taşımayan bir sestir.

Tanrı, zalim olan; Tanrı, intikamcı olan; Tanrı, kıskanç olan; Tanrı, soykırımcı olan onun tek özrü var olmaması olabilir.

Tanrı'nın varlığını kanıtlayan biri çıkarsa, istifa edeceğim.

Bütün tanrılara karşı kinim var.

Tanrı'nın en yüce övgüsünün, Yaratılış'ın bir yaratıcı olgusuna gerek duymayacak kadar mükemmel olduğunu düşünen ateistlerin onu reddetmesinde yattığı bile söylendi.

Tanrı için sıfır kanıt var.

Tanrı'nın ya da amacın olmadığı bir dünya acımasız ya da anlamsız görünebilir, ama bu, Tanrı'nın gerçekten var olmasını gerektiren bir neden değildir.

Bütün tanrılara karşı kinim var.

Tanrım, üzgünüm artık bir ateistim ama Nietzsche'yi okudun mu?

Ateistler olarak, biz sadece teizmin varsayımlarını inkar ediyoruz.

Ben tanrıya inanmayan biri değilim. Ben tanrının olmadığını bilen biriyim...

İnsanlar sanki hem ateist hem de agnostik olduğumu, sanki bu bir şekilde kesinlikimi zayıflatıyormuş gibi duyduğumu duymak için şaşırdılar. Genelde 'Eh, sen bir Cumhuriyetçi ya da bir Amerikalı mısın?' Gibi bir soruya cevap veriyorum. İki kelime farklı kavramlara hizmet eder ve birbirini dışlayan değildir. Agnostisizm bilgiyi ele alır; ateizm inançları ele alır. Agnostik, 'Tanrı'nın var olduğu bilgisine sahip değilim' diyor. Ateist, “Tanrı'nın var olduğuna dair bir inancım yok” diyor. Her iki şeyi de aynı anda söyleyebilirsin. Bazı agnostikler ateisttir ve bazıları teistiktir.

Ateist, "Tanrı yoktur," demez; "Tanrı derken ne kastettiğinizi anlamıyorum. Bende Tanrı diye bir fikir yok.

Ateizm Tanrısızdır.

"Bir ateistin benden daha çok şey bilmesi gerekir. Ateist Tanrı'nın olmadığını bilen biri. Ateizmin bazı açıklamaları çok aptalca."

Tanrı hipotezi ve ruh hipotezi hakkında soruları seslendirenler tümüyle ateist olanlar değil. Bir ateist Tanrı’nın var olmadığından tamamıyla emin olan, Tanrı varlığına karşı zorlayıcı kanıtları olan kişidir. Tanrı uzak zamanlarda ve yerlerde ve nihai nedenlerde kümelenmiş olabilir, böylesi bir Tanrı’nın var olmadığını bilmektense evrenle daha fazla alakadar olmamız gerektiğini bilmeliyiz. Tanrı’nın varlığından emin olmak ve Tanrı’nın var olmadığından emin olmak; kuşku ve kesinliksizlik süzgecinden geçirildiğinde gerçekte çok az güvenilirlik verdiklerinden cüretli aşırılıklar olarak görünüyor.

Defalarca söylediğim gibi bana göre kişileşmiş bir Tanrı çocukça bir şey. Beni bir agnostik olarak adlandırabilirsin... Ben, kendi var oluşumuzu ve doğayı kavrayarak anlamayabilmemiz hususundaki zayıflığımızla uyumlu tevazulu bir tutum almayı tercih ediyorum.

Bir Tanrı olsaydı, insanlara kendini kanıtlardı. Şimdiye dek -milyonlarca yıldır- ispatlamış olması gerekirdi. Böyle bir Tanrı ortaya çıkmış değil! Bu Tanrı’yı da bir gören yok!..

İnsanın gelişmesi, Tanrı'yı içinden çıkarıp yerine aklı koymasıdır.

Zâten inancımız olmasa, vâr olmanın anlamı anlamsızlıktan başka bir anlama gelir miydi?