Eğer bir insan size tanrı ineği konuşturdu derse ve siz de ona inanmazsanız aslında bu sizin tanrıya inanmadığınızı değil o lafı konuşan kişiye inanmadığınızı gösterir.

İnanmadığım bir tanrıya kızamam.

Tanrı eğer bizden bir şey yapmamızı istiyorsa, bu dileğini belirtirken daha açık olmalıdır. Aklı başında insanlar, bunu yapana kadar ona önem vermeyeceklerdir.

Eğer Tanrı konuştuysa, niye herkes ikna olmadı?

Cehennem bir yer olarak yoktur. Hani şu sonsuz ateşte yandığınız, sonsuza dek acı çektiğiniz yer. Böyle bir cehennem yaratmak için benim ne gibi bir amacım olabilir? Sizin cenneti hak etmediğiniz gibi hiç de Tansal olmayan bir düşüncem olsa bile neden sizin başarısızlıklarınızı cezalandırmaya, sizden bir tür intikam almaya gereksinim duyayım? ... Sizin cehennem kavramınız en aşırı gaddarlığın da ötesinde bir boyut.

Bir din, sonsuz sayıda yarattığı kendi esinlediği eğilimler yüzünden sonsuzca cezalandırması gereken bir tanrı'ya inanç üzerinde temelleniyorsa buna uzun süre inanılıp, uzun süre saygı duyulur mu?

İyilik ve güzelliklere, dualara, mihrapların, papazların ve nihayet Tanrı'nın gücüne inanmıştım da ne olmuştu?

Tanrı'nın hiçbir gücü yoktur, bizimle iletişim kuramaz, kendini bize açıklayamaz, aslında bunu yapmadı ve bu dinin bizim kendi tatlı icadı olduğumuz.

Eğer kendinizi tamamen disiplin edebilmişseniz ve dua etmek için zaman ayırıyorsanız ve Tanrı'yı tamamen biliyorsanız ve Kutsal Kitap'ı okuduysanız; kiliseye gitmek illa gitmek zorunda olduğunu düşünmüyorum. Ama benim için; kiliseye gitmek çok iyi olurdu. Çünkü; gerçekten tek başıma uzun bir süre yalnız kalmam, kendimi evde televizyondan, bu dikkat dağıtıcı süslü şeylerden arındırmam çok zor. Bu işi kilisede; Tanrı için orda bulunan insanlarla birlikte yapmak çok daha kolay. Orada bu duyguyu daha çok hissedersiniz.

Eğer Tanrı var olmasaydı, onu icat etmek gerekirdi.

Tanrı'nın bu dünyayla hiçbir ilgisi olmadığına giderek daha çok inanıyorum.

Ben sürekli', 'Tanrı', "kavramına başkaldıran bir yapıyı taşıdım. Bu bir evrimsel süreç içinde bir gelişme niteliğinde oldu. Söylerdim, Tanrı ile kavga ederdim. Arkasından tövbe estağfurullah derdim. Örneğin, Kur'an Allah sözüyse Kur'an'daki kölelik niye? Niye insanların bir kesimine 'sen kölesin', 'tamam olur, kölelik de olur' denmiş? Madem Allah'tır köleliği kaldırmalıydı, kimine köle kimine özgür dememeliydi...

Eğer kutsal kitapları gerçekten Tanrı yazdıysa, onları yeniden gözden geçirmesi gerektiğini düşünüyorum, çünkü hayat çok değişti.

Eşkıyalar bile ağlar ama Tanrı umursuyor mu?

İnanç insana söylenmiş olan şeylerin kabul edilmesi değildir.

Dünyada bilinen tüm tanrısal inançları inceledim ve hepsi masallara ve mitolojilere dayanıyor.

Tanrı'nın varlığını bile büyük bir cesaretle sorgulayın.

Tüm inciller insan yapımıdır.

Tanrı'nın tek kusuru, var olmamasıdır.

Bana kalırsa, hayatı yaşanılır kılmak için dinlere ihtiyaç olduğuna inanmak bir hatadır.