Bir şey olacaksa, olacaktır. Herhangi bir şey, ortaya çıkarken bir başka şeyi ortaya çıkarıyorsa bir başka şeyin ortaya çıkmasına neden oluyor demektir. O şey her ne ise, olurken, kendi kendisinin yeniden ortaya çıkmasına sebep oluyorsa, tekrar olacaktır. Bununla birlikte, kronolojik bir sıra izlenmesi şart değildir.

Yollarımız burada ayrılıyor, Artık birbirimize iki yabancıyız. Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa, Her şeyi evet her şeyi unutmalıyız. Her kaderin tesellisi bulunur, üzülme, İnsan ne kadar sevse unutabilir. Mevsimler, gelir geçer, yıllar geçer… Sen de unutursun bir gün gelir.

Herkes ne zaman ölür; elbet gülünün solduğu akşam!

Herkesin geleceğini yaratan şey geçmişidir.

Bazen olmaz. Hayat istediğini sunmaz, sunsa da uymaz. Ya zaman yanlıştır; ya mekan. Belki de insan.

Hayatta yapmamız gereken tek bir şey var, o da ölmek.

Gün yüzü gören her şey yok olmaya yargılıdır.

Yine kırk yaş yine kır saç, yollarla duraklar değişmiyor.

Benlik kendini mekandan kurtardı, zamandan da kurtarabilirse eğer insan kendini sınırlayan canlılığın dışında başka türlü canlı kalmış olur.

Geçmiş kabul etmiş olsa da, gelecek bazılarımızı kabul etmeyecektir.

Yaşam tehlikelidir, yaşayan ölür.

Yaşamla karşıtlık oluşturan, ölümden ziyade, yaşlılıktır. Yaşlılık, hayatın parodisidir; oysa ölüm, hayatı bir yazgıya dönüştürür: Ona bir kesinlik boyutu kazandırarak, onu sınırlamak ve korumak yoluyla bir yazgıya dönüştürür. Ölüm, zamanı yürürlükten kaldırır.

Hasta olduğun için değil, yaşadığın için öleceksin…

Zamanın ne yapacağı belli olmaz, güvenilecek bir şey değildir.

Acelemiz varmış gibi içinde yaşadığımız şu anın, hemen geçmiş zaman olması için elimizden geleni yapıyoruz. Çünkü şimdiki zamanın, geçmiş zaman olduğunda sonsuzluğun ışığı altında hafızamıza kazınacağını biliyoruz. İşte bu hafıza, tüm bu anıları bizim için saklar ve beklediğimiz o kötü gün geldiğinde sonsuzluğun perdesini aralayarak bizim içsel hasretimizin nesnelliği olmasını sağlar.

Bir gün yetmiyor mu bu size, bir gün dilsiz oldu, bir gün ben kör oldum, bir gün sağır olacağız, bir gün doğduk, bir gün öleceğiz, aynı gün, aynı an, yetmiyor mu bu size?

Sonsuzluğun karşısında dağlar, bulutlar kadar geçicidir.

Gerçek aşk, zamanın tüm sınırlarını aşarak sonsuza kadar sürebilir.

Zamanı yenince hep aynı anın içindeyiz.

Bilgi bize kıymetli çünkü onu tamamlamaya asla vakit bulamayacağız.