Genç arkadaşlarımız, mümkünse eğer, edebiyatın mutfağında olmaya baksınlar. Türk edebiyatında iz bırakmış isimlerin ezici çoğunluğu, edebiyatın mutfağında olmuş kimselerdir. Mehmet Akif'ten Sezai Karakoç'a, Cemal Süreya'dan İsmet Özel'e kadar. Ya dergi çıkarmışlar, ya yayınevi kurmuşlar ya da bunlara benzer işlerin bir ucundan tutmuşlar.

Ben hiçbir yorum yapmıyorum. Nâzım Hikmet'in şiiri bu.

Aruz sizin olsun , hece bizimdir.Halkın söylediği Türkçe bizimdir.

Türkçe yumuşak ve ahenkli akışı dolayısıyla edebiyat ve özellikle şiir için çok verimli bir dil. Türk edebiyatının Bulgar okuyucularla tanışabiliyor olmasından büyük bir mutluluk duyuyorum.

Hakiki şiir daha anlaşılmadan iletilir.

Şiir, hayatın büyüklüğüne, güzelliğine ve mucizesine dair bir ses kaydıdır.

Şiir, bizim insan yanımız.

Yüz kelimelik bir şiirde yüz tane güzellik arayan vardır. Halbuki bin kelimelik bir şiir bile bir tek güzellik için yazılır.

Şiir bir mimari eser gibidir. Uygun olmayan bir taş nasıl ki eserde sırıtırsa, şiirin taşları olan kelimeler de böyledir. Uygun olmayan bir kelime hemen belli eder kendisini. Mimari bir eser titizliğiyle örülmesi gereken şiir için artık düzensizlikten ve sistemsizlikten söz edilebilir mi? Elbette ki hayır. Eğer şiir düzensizliğe mahkûm edilirse ne idiğü belirsiz, rengi ve endamı bozuk yapılara benzer. Böyle de oluyor nitekim.

Ben o dizeleri okurken Erdoğan'ı samimi bulmadığımı daha önce de söylemiştim. O dönem Ahmet Kaya ismini de kullandılar. Şimdi pek ihtiyaçları olduğunu sanmıyorum

Yahya Kemal “Düşünceyi yoğurup duygu haline getirmek” demişti. Anlamıyor değilim. Ama ben daha ileri gidip, “düşüncenin duygusallığı”ndan söz etmek isterdim. Ben belki de duyguculuğa bir tepkiyimdir.

Garip şiiri bir temizlik şiiridir, şiirimizi sululuktan, yalancılıktan, yapmacılıktan kurtarmıştır.

Hayatı şairlerden öğreniyorum.

Bir şiir tanesi, bir asırlık mevsim için yeterlidir.

Şiirin özü kuvvettir.

Zevk için okunurdu şiir. Tatlı, kaygan sözcükler, iyi yağlanmış değirmen taşları gibi birbirini sürüklerdi.

Şiir zaruridir. Keşke niçin olduğunu bilebilseydim...

Ah bu şairler; kelime yorulmasın diye gönül yorarlar.

Bir kitap okursam ve bu tüm vücudumu o kadar soğuk yapar ki hiçbir ateş beni asla ısıtamaz, bunun şiir olduğunu bilirim.

Şiir ne bir teşrih masasıdır, ne bir teşhir çarmıhı.