Et yiyenlerin tıpkı sigara-tütün alışkanlığı olanlar gibi bu bağımlılıktan kurtulmaları için tedavi edilmeleri gerekir.

Çok sigara içiyorum, bir günde iki çakmak bitiriyorum, çok mu? Her sigara paketinin üzerinde farklı uyarılar gördüğümde nasıl heyecanlandığımı bilemezsiniz, sigara tiryakileri neden bahsettiğimi bilirler. Benimkinin üzerinde: "'Uyarı; Sigara içmek bebeğe zarar verebilir veya erken doğuma neden olabilir.'" yazıyor. [Bir süre düşündükten sonra:] Siktir et! Markamı buldum ben! Sadece üzerinde "Akciğer Kanseri" yazanlardan almayın.

İtiraf, yüksek hızda çözülmedir.

Koyunlarım sesimi işitir. Ben onları tanırım, onlar da beni izler. Onlara sonsuz yaşam veririm; asla mahvolmayacaklar. Onları hiç kimse elimden kapamaz. Onları bana veren Babam her şeyden üstündür. Onları Baba’nın elinden kapmaya kimsenin gücü yetmez. Ben ve Baba biriz.

Bu ses benim, dinle dinle dinle... Uygunsuzca gidişlerin, yolunu kesen haydut benim. Bildiklerimden eminim, yaptıklarıma kefilim; gidenlerime vedâyım, gelenlerime mîrim.

Aslında ilk çağdan çok, blu çağı beni ilgilendirendi. Lisede rehine dönemi geçirdim. İlk sigarayla merhabalaşmamda kendimi kabile reisi sanmıştım. Arkadaşım bir canavarmış, maalesef çok geç anladım. Çakmak onun ellerindeydi.

Her şey seninle güzel, duyduğum bu ses bile.
Yalnız içtiğim su değil, aldığım nefes bile.
Her şey seninle güzel, bu yağmur bu kar bile.
Yüzümdeki gözyaşının izleri, onlar bile.

Evrensel müzik yapıyorum. Herkes rap diyor ama rap değil. Ritmik müzik, rap yapmıyorum sesimi kullanabiliyorum. Ritmik şiir rap'te düz okunuyor. Şarkı biraz akıcı olduğu için rap diyorlar. Ben her tarz söyleyebiliyorum. Elimden geldiği kadarıyla bütün tarzları söylemeye çalışıyorum.

Bana kızmayacaksınız, öyle mi? Öyleyse şunu bilmenizi istiyorum ki sizi aptalca, çılgınca seviyorum. İşte sonunda bunu söylettiniz.

Aşk, kelimesinin bir anlamıda sarmaşık demek. Nasıl ki bir sarmaşık bir ağacı çepeçevre sarıp, onun dış dünya ile ilişkisini keser ve sardığı ağacı bir süre sonra kurutursa, aşk da sardığı tuttuğu kişiyi çevresinden koparır ve bir süre sonra o ağaç gibi kurutur...

Eğer isterse bir insan size sesiyle de sarılabilir...

Sesini duymadığım gün Yaşanmış değil Açan çiçek değil Öten kuş değil Yüzünü görmediğim gün İçimde yıldızlar sönük Güneşler güneş değil Seni sevmediğim gün Seni anmadığım gün Olacak iş değil.

Seslerinin tonu yumuşak değildir.

Seslensem kim duyar sesimi yalnızlıklar katından?

Sözler hakikat değildir ağızdan çıkan seslerdir. Hakikati öğrenmek için söze değil yaşamaya ihtiyaç vardır.

Bu nicelik ve nitelik dünyasının ucunda Dertli sesiyle konuşan bir adam durmakta !

Ben ölseydim, o belki ağlardı. Ama o ağlasaydı, ben ölürdüm.

Hala beklentileriniz tarafından yönlendiriliyorsunuz.

Midem ekşiyor, kulaklarım uğulduyor, adını bilmediğim bir rüzgâr yalıyor ensemi. Yüzümdeki ifadeden rahatsız olduğu belli, gözleri bulutlanıyor bir anda, sesi boğuklaşıyor. O ses tonu gerçek, biliyorum. Çünkü ben en çok sesleri hatırlıyorum; o gün de, bugün de!

İnsan alışkanlıklarıyla zincirlenmiştir.