Herkesin ter kokusu ayrıdır, parmak izi gibidir.

Ben milyonda birim, aptal herif!

Yetenekli insanların kişisel özgünlüklerinden vazgeçmeleri, Tanrı'nın bir hizmetçiye dönüşmesine benzer.

Ben kendim gibiyim, herkes de kendisi kadardır.

Normal olmak zorunda değilsiniz, dışarı çıkın ve tüm hayallerinizi gerçekleştirin.

Büyüklük şu ya da bu olmak değil, kendin olmaktır.

Mutluluk, herkes gibi yaşarken kimse gibi olmamaktır.

Doğrudur. Eğer "kendi olmak" istemek, sürüden ayrılıp bir birey olmak, kendini bir sanat yapıtı yoluyla var etmek, kral çıplak demek bir ruh hastalığıysa, Fikret Muallâ da bir ruh , bir akıl hastasıydı.

Kendin ol. Bundan daha iyisi yok.

Düşünebilen pek az sayıda insan vardır yine de herkes bir düşüncesi olmasını ister. Ancak diğerleri tarafından hazırlanmış olanları aldığında kişinin onları kendisine uyarlamasından başka elinde kalan şey nedir?

Benim gibi bir adam dünyaya geldiğinde geriye istenecek tek şey kalır - bütün hayatı boyunca olabildiğince kendisi gibi olması ve entelektüel güçler için yaşaması.

Herkes sonuna kadar kendisi olmak ister.

Eğer başkasının gölgesinde yaşadığını düşünüyorsan, oradan çekilmelisin.

Kendin olmak için bir kimliğe ihtiyacın yok; başkası olmak için bir kimliğe ihtiyacın var.

Beni sevmek için programlanma, devrelerini yakarım.

Kendine özgü bir tarz oluşturan kişi, diğerleri tarafında anlaşılmaz ve kendine yoldaş bulamaz.

Hepimizin içinde çok çok küçük bir delilik alevi var. Onu asla kaybetmemeliyiz.

Sana küçük bir çılgınlık kıvılcımı verildi. Onu kaybetme!

Kendi ifadesi olmayan bir insan kişisel özgürlüğü olmayan bir insandır.

Tabii ki kalite önemlidir, ancak en önemli olan bireyin özgünlüğünün kalitesi değil mi?