Yurdumuzu istila eden Yunanlarla giriştiğimiz savaşlarda bizi, bir yandan mütecaviz Yunanlara karşı şeref ve vatanımızı korumaya çalışırken, diğer taraftan işgal kuvvetlerinin aleti haline getirilen Şeyhülislam Dürri Efendi'nin yıkıcı fetvaların ile uğraşmaya mecbur kalıyorduk. Şeyhülislam bu fetvalarda bizlerin padişaha isyan eden kimseler olmamız itibariyle ve bizlerin emri altında çalışan askerlerin de kâfir sayılacaklarını bildiriyordu. Bugün meclis kürsüsünde konuşan bu hoca (Ömer Bilen) gibi ve dün Yunan uçakları ile fetvalarını Türk siperlerine attıran Şeyhülislam gibi kimseler, mukaddes din kavramlarını siyaset sahnesine getirmek isterlerse de, artık bu gibi kimseler, Türk milletini böyle muzır hareketlerinden dolayı zarara sokamayacaklardır.

Savaşımız, Çarların, ruhani reislerin ve eşkıyaların milletimizden gaspettikleri haklarını iade için sonuna kadar devam edecektir...

Deme bana Oğuz, Kayı, Osmanlı; Türk'üm, bu ad her unvandan üstündür... Yoktur Özbek, Nogay, Kırgız, Kazanlı, Türk milleti bir bölünmez bütündür...

Allah'ım birliğimizi, dirliğimizi bozma, nadan davranışlar yüzünden, milletimizi birbirine karşı yabancılaştırma. Nadan dost ve şeytan düşmanın şerrinden ülkemi, devletimi, milletimi ve İslam alemini koru.

Tanrı'nın altında tek millet olduğumuzu unutursak, batmış bir millet oluruz.

Peki biz millet olarak, bu kadar uçurumlar içinde nasıl el ele verip bir bütün olup aynı hedefi göz önüne alarak yükselebiliriz?

Vatan sevgisinden maksat, toprağa değil, onun üstünde yaşayan insanlara duyulan sevgidir.

Allah bu millete bir daha İstiklal Marşı yazdırmasın.

Pek aydın milletler, kanlarını, zenginliklerini istedikleri gibi harcama hakkını yeniden elde ederek, yavaş yavaş harbe pek uğursuz bir felaket, en büyük bir cinayet gözüyle bakmayı öğreneceklerdir.

Dengesiz bir milletin dostu olmaz. Alman halkı beni ciddi anlamda endişelendiriyor. Onlar adına söyleyebileceğim tek şey çok fazla şey yaşamış olmalarıdır. 1914-18 savaşından (I. Dünya Savaşı) bu yana huzur ve istikrar bulamadılar.

Milletinin ve memleketinin geleceği tehlikede olmamak şartıyla ben daima savaşa karşıyım.

Esasen bütün milletlerin kudurmuş gibi, boğaz boğaza, milyonlarca insanı parçalamalarını manasız buluyordum.

Çanakkale'de dövüşürken ne asi ne esirdik. Namuslu bir millet gibi dövüştük, öldük, öldürüldük. Ne zamandan beri ve hangi milletle savaşılır da mağlup olduğu zaman ona katil denilir ?

Hepimizin bildiği, yine de çoğumuzun unutur göründüğü bir gerçeği hatırlatmanın tam zamanıdır. Milletimizin düşmanları, hem sayıca çokturlar, hem de güçlüdürler. Nasıl bir dünyada yaşadığımızı düşünürken, aklımızdan hiç çıkmaması gerektiği halde, düşmanlarımızın varlığını ve gücünü hesaba katmıyor gibiyiz. Unuttuklarımız arasında varlığımızın başlıca şartı saydığımız "MİLLÎ BİRLİK ve BERABERLİK" en başta geliyor.

Dünyada ki tüm savaşlar iç savaştır, çünkü tüm insanlar kardeştir.

Anadolu'da bir tek milletin evlatları oturmaktadırlar. Kan birdir, ihtiyaç birdir, dava birdir, tarih birdir. Bu som birliğin herhangi bir köşesinde en küçük bir aksa ve gedik bırakmak cumhuriyet için affedilmez bir suç olur.

Bir dava, eğer millet sahip çıkarsa yürür ve büyür.

Şehadete talibim. Şehitliği rütbe ve şeref kabul ediyorum. Kanımın son damlasına kadar ülkemin bağımsızlığı ve milletimin hürriyeti için savaşmaya hazırım.

Savaşta muharebe, bireylerin bireylere karşı teke tek kavgası değildir; aksine daha çok teşkilatlanmış bir bütünün kavgasıdır.

Kürt'ü, Laz'ı ve Çerkez'i ile hele hele de 5 bin şehit vererek vatan yaptığımız Anadolu coğrafyasında, 1984'ten bu yana da 100 bine yakın insanımızı teröre kurban vermiş bir millet olarak, bir Arnavut bizim İstiklal Marşı'mızı yazıyor. Dolayısıyla yaşadığımız bu dönemde onun yaşadıkları, onun söyledikleri bir ibret tablosu olarak seyirciye çok çabuk ve etkili geçiyor.