Zorunlu askerliğe karşıyız, çünkü enternasyonalistiz, anti-militaristiz ve kapitalist hükümetler tarafından çıkarılan tüm savaşlara karşıyız.

Haklı olduğunu bildiği zaman arkadaşlarına ve ülkesine karşı bile halk akımına karşı çıkabilen, kendisi üzerinde otorite sahibi olanlara meydan okuyabilen, cezalandırılabilen ve hapis alabilen, sabreden kalabilen insan.

Cesur bir insan. Katile dönüşmeyi reddettiği için 'tembel' olarak alay ettiğiniz adam cesarete ihtiyacı var.

Boğdan, Eflak ve Niğbolu dağlarını aşarak geldik, eğer geri dönersek düşman arasında namımız kalmaz; her ne olursa olsun ya bu taburu sökündürürüz ya da cümlemiz kırılıp kıyamete kadar gideriz.

İsteyenler, karılarının yanına dönüp entarilerini giyebilirler! Ben düşmana karşı tek başıma da gidebilirim!

Madem ölümden korkuyoruz, niçin evlerimizde oturup da çocuklarımızla keyfimize bakmadık, askerliğe girdik? Bizim borcumuz, düşmanın azlığını çokluğunu kıyaslamak değil, ona karşı durmaktır.

Düşmana bir adım daha yaklaşmak kılıcın kısalığını ortadan kaldırır.

Siz savaşla ilgilenmeyebilirsiniz, savaş sizinle ilgilenir. Savaş kazananı da yorar. Ölüm her şeyi eşit yapan doğal sonuçtur. Ölümden korkmayan ölmez; ölüm kendine koşanları hiçbir zaman vurmaz. Ölüm korkusu, ölüm açısından daha şiddetlidir. Ölüm teşkilatının bir anlamı yoktur. Size yol gösterdim de diyebilirsiniz, ama askeri manada emir vermedim. Kahramanlara emir verilmez.

Gözüpeklik bir hikmettir ve muharebenin en önemli bölümüdür. Cesaret büyük ölçüde kendine güvendir.

Düşmandan yüz çevirmek korkaklıktır. Benim ikbalim yücedir. Talihsizlik ise düşmanın nasibidir.

Kişi savaştan kaçınmak için asla bir karışıklığın sürmesine izin vermemelidir; çünkü savaştan kaçamazsın, kendi zararına ertelersin.

Tüfek bulundu, mertlik bozuldu.

“Gâzilerim!.. Evlâdlarım! Bugün yiğitlik günüdür. Mertlik demidir. Düşman çok fakat îmânı yok. Hamdolsun hepimizin göğsü îmân nuru ile doludur, ölürsek şehîd olur Cennet’e gideriz. Kalanlarımız Gâzilik rütbesiyle şereflenir. Dînimiz uğruna Hak yoluna cihâd ediyoruz. Düşman kırıldı, artık kaçmaya yüz tuttu... Pâdişâhımızın ekmeği hepinize helâl olsun! Vurun yiğitlerim! Koman gâzilerim! Zafer sizindir!..”

Kaçmanuz tîğu teberden çalışın din yolına Ol benüm boynuma ger varise anun zararı

Ne gördüğüm hakikati gizlemekten hoşlanırım, ne de bunu açıkça ifade etmekten korkarım. Aydınlık ve karanlık arasındaki, bilim ve cehalet arasındaki savaşa her yerde katıldım. Bundan dolayı her yerde zorlukla karşılaştım ve cehaletin babaları olan resmî akademisyenlerin yanı sıra kalın kafalı çoğunluğun öfkesinde hedef olarak yaşadım.

Savaş, yüreklilik değil korkaklıktır.

Bir sürünün üzerine atılacak kurt, onun adedini asla düşünmez.

"İleri, Hafif Tugay!" Korkan bir tek kişi mi var? Yok, bilse bile Asker Hatasını birinin: Onlara düşmez cevap vermek, Onlara düşmez sormak neden, Onlara düşer bir tek şey yapmak ve ölmek: Ölüm vadisine Koşturdu altıyüz.

"Öldürmek için alet yaparak değil de, onları yapmayı reddederek ha­zırlıklı ol. Savaş gemileri yapma, ne silah ne de süngü yap; bırak kalelerin üs­tünü çimler kaplasın ve general işe gitsin. Polis için hiçbir copu çevir­me ve ona cop yerine bir rehber kitabı ver. İnsan yiyen bölge savcılarını huzur dolu çayırlardaki ineklerin yanına bağlayın. Tüm bunlar yapıldığında cezaevlerini açın; çünkü artık o zaman suçlu kalmayacaktır, düşkünlerevinde bakılacak birkaç zararsız kral dı­şında belki."

Hükümetin öldürme, el koyma ve hapsetme hakkını sorgulamıyorsunuz. Özel bir kişi, hükümetin her zaman yaptığı şeylerden suçluysa, onu bir katil, hırsız ve alçak olarak damgalayabilirsiniz. Ancak işlenen şiddet "yasal" olduğu sürece, onu onaylar ve ona teslim olursunuz.