Doğru, gerekliğin bir kopyası değildir ama, bilim ve insanlığın binlerce yıllık deneyimi göstermektedir ki, doğru nesneldir. Doğru, nesnel olarak var olan dünyayı yansıtır ve içeriği, kişinin bilincine bağlı değildir.

Tüm gerçek bilgi, doğrudan deneyime dayanır.

Dünyadaki başka insanların bana dünya hakkında söyledikleri, benim dünya deneyimimin çok küçük ve önemsiz bir kısmıdır.

Aklımızda tutmamız gereken esas şudur ki, biz, duygulara, düşüncelere, fikirlere, gördüğümüz ve duyduğumuz için sahibiz.

Bırakın her bir kişi kendi deneyimlediğinden çıkardığı gerçekliği açıklasın.

İnsanda mantık olmalı. Düşünce olmalı. Düşünce nasıl olur? Bilgiyle olur. Bilgi de kitaplardadır.

Herkes sadece kendi deneyimlerine inanır.

Kitaplardan insanları tanıdım ve bütün okuduklarım benim için gerçek oldu.

Kendi deneyimine dayalı olmayan her şeyi sadece bir varsayım olarak kabul et.

bilgi

Aşkın değil. Bilgi,

Dünyada en çirkin kokan şey saklanan düşüncedir. Mezara götürülen bilginin kimseye faydası yoktur.

İnsan beyni değirmen taşına benzer. İçine yeni bir şeyler atmazsanız, kendi kendini öğütür durur.

İnsanların çevrelerine ve kendilerine ilişkin olarak oluşturdukları düşüncelerin bir bölümü inanç; bir bölümü de bilgi biçimindedir. İnanç, bir sanı ya da bir kanıya dayanarak oluşturulup benimsenen görüşlere denir. İnanç bilginin sınırları dışında kalır, bilginin bittiği yerde başlar. Bilgi ise bilimsel yöntemlerle doğrulanma olanağına kavuşan düşünce ve görüşlere denir.

İnsan gerçeği bilecek niteliğe sahiptir. Bir şey sağduyulu ile inşa edildiğinde deneyimle doğrulanmış olur.

Yeterinden fazla olanı bilmiyorsan, yeterli olanı asla bilemezsin.

Kitaplar bize böyle olağanüstü insanlar olduğunu söylerler, buna karşılık kendi deneyimlerimiz ne gösterir?

Bir ağaçla bir düş arasındaki fark hakkında ne bilebilirim? Ağaca dokunabilirim; düşe sahip olduğumu bilirim.

Gerçek savaş, asla kitaplardan içeriye adımını atamayacaktır.

Asıl savaş asla kitaplarda yer almaz.