Toplumda bir şey var; herkes aldatılmaktan korkuyor. Bu nedenle bu konunun çok güncel olduğunu ve bunun üzerinde yazabileceğimi düşündüm. (...) Bu romanı yazma sürecinde sadakatın bir seçim olduğuna karar verdim. Sadık olmaya insan karar veriyor. Karşısındaki insanı, birlikte yaşadığı insanı değerli buluyorsa ve onu üzmekten korkuyorsa, o zaman bilinçli bir şekilde ona sadık kalmaya çalışıyor. 10 kadar romanım var. Hayat içinde her şey bana ilham verebilir, bütün insan halleri beni ilgilendiriyor. Hepsi yazılabilir.

En önemli servetim güvenilir olmamdır.

Onurumuz biz onu terk etmeden, bizi terk etmeyecek tek şeydir.

Herkesin güvenini kaybeden daha ne kaybetsin.

Sadakat bilmeyen erkekler sadakat bilmeyen kadınlar yaratırlar.

İnsanı yalnız ailesi bağışlar; Aile toplumdan çok daha güvenilir, çok daha sadık bir yapıdır.

Eğer gerçek arkadaşını bulmak istiyorsan bir gemiyi batır. İlk atlayanlar senin gerçek arkadaşın değildir.

Yücelik ve ruhun asaleti ile değil de ödüllerle kazanılan dostluklar kişinin müstehakı ise de gerçek değildir ve düşmanlık zamanlarında güvenilir de olamaz.

Korkulmaktan çok sevilmek mi iyidir, yoksa sevilmekten çok korkulmak mı? Benim yanıtım bunların ikisinin de gerekli olduğudur; ama ikisini bağdaştırmak güç gözüktüğüne göre, birinden biri olmayacaksa sevilmekten çok korkulmak bence çok daha güvenlidir. Çünkü insanlar hakkında genelde şu söylenebilir: Nankör, değişken, içten pazarlıklı, korkak ve çıkarcıdırlar; onlara iyilik ettiğin sürece hepsi seninledir; yukarıda da dediğim gibi, gerekmedikçe kanlarını, mallarını, canlarını ve çocuklarını sana sunarlar ama bir gerekmeye görsün hepsi senden yüz çevirirler. Sadece onların sözüne dayanan prens, başka önlemler almamışsa, ortada kalır ve yok olup gider; çünkü gönül yüceliği ile değil de para gücüyle edinilmiş dostluklar borç alınmıştır kazanılmış değil ve tam da gerektiği zaman kullanılamaz olurlar. Ve insanlar, kendini sevdirmek isteyenden çok korkutmak isteyeni kırmaktan çekinirler; çünkü sevgi bağı şükranla örülmüştür yani insanların kopartmakta duraksamadıkları bir iplikle zira ki kişisel çıkarları söz konusu olduğunda insanlar hainleşirler; ama korku bağı insanları hiç terk etmeyen ceza yemek korkusuyla dokunmuştur.

Bir kere ihanet eden daima ve her şeye ihanet eder. İhanete hiç alışmamalı.

Güvenin dolaşım paranın dolaşımından daha iyidir.

Güvenilmek sevilmekten daha büyük bir iltifattır.

Eski odun yakmak için en iyisi, eski şarap içmek için en iyisi, eski arkadaş güvenmek için en iyisi ve eski yazar okumak için en iyisidir.

Siz insanlar hem sadakat ister, hem de buna maruz kalınca kaçacak delik ararsınız.

Ateistlerin hiçbir zaman olumlu bir şey söylemediğini düşünen dindarlara bir şeyim var: Sizler akıllı bir insansınız. Hayatınız kendi iyiliği için değerlidir. Evrende ikinci sınıf değilsiniz, başka bir anlam ve anlam çıkar. Zihinsel olarak kötülük değilsiniz - sizler doğuştan insansınız, bunu ahlak, barış ve sevinç dünyasına dönüştürmek için pozitif rasyonel potansiyele sahip olursunuz. Kendinize güvenin.

Kapalı avuçtaki incilere kim inanır.

Köpeğin havlaması iyidir, ama en büyük erdemi güvenilir olmasıdır.

Dostluk iyi kimseler arasında çarçabuk temelleşir, güçlükle yıkılır.

Sana güvenen bir insana yalan söyleme. Sana yalan söyleyen bir insana asla güvenme.

Emaneti, peygamberlerin evladının katiline ait olsa bile sahibine geri verin.