Ukrayna NATO'ya katılır ve Kırım'ı askeri yollarla geri almaya karar verirse, Avrupa ülkelerinin otomatik olarak Rusya ile askeri bir çatışmaya gireceğinin farkında mısınız? Elbette NATO'nun birleşik potansiyeli ile Rusya'nınki karşılaştırılamaz. Bunu anlıyoruz, ancak aynı zamanda Rusya'nın dünyanın önde gelen nükleer güçlerinden biri olduğunu ve modern nükleer kuvvet bileşenlerinin sayısı açısından bu ülkelerin çoğundan üstün olduğunu da anlıyoruz. Ama kazanan olmayacak.

Rusya'yı yasa dışı ve sebepsiz eylemlerini durdurmaya ve Ukrayna'nın bağımsızlığını ihlal etmekten vazgeçmeye çağırıyoruz.

Putin bu acımasız işgali başlatmayı seçtiği gibi, bu acımasız işgali sona erdirmeyi de seçebilir. Saldırgan ve işgalci olan Rusya'dır. Ama'sı, fakat'ı yok!

Kremlin'den gelen rahatsız edici söylemlere rağmen, gerçekler herkesin görebileceği kadar açık. Biz Rusya'ya saldırmıyoruz; Ukrayna'nın Rus işgalcilere karşı kendisini savunmasına yardımcı oluyoruz.

Rusya'nın gelecek haftalarda saldıracağına inanmak için nedenlerimiz var. 2,8 milyon masum insanın yaşadığı Ukrayna'nın başkenti Kiev'in de hedef alınacağına inanıyoruz.

Putin, Ukrayna'ya karşı geniş çaplı bir savaş başlattı. Ukrayna'nın barışçıl kentlerinde saldırılar sürüyor. Ukrayna kendini savunacak ve kazanacak. Dünya Putin'i durdurabilir, durdurmalı. Harekete geçme zamanı.

Rusya ile savaşta değiliz. Rusya, Ukrayna ile savaş başlattı. Ukrayna, AB'nin yakın bir ortağı ve dostudur. Bu yüzden ona birçok farklı şekilde yardım ediyoruz. Her şeye rağmen aynı anda Rusya ile iletişim kanallarını açık tutmaya çalışıyoruz.

Siyasetin bütün iniş çıkışı bir yandan kurtların, diğer yandan çakalların devlete karşı toplumu, topluma karşı devleti koz olarak kullanışına ayarlanmıştır. Bu iniş çıkıştan başı dönen Türk toplumu bir türlü hem güvenliğini, hem de özgürlüğünü bir arada, birlikte istediğini ve biri için diğerini feda etmek mecburiyetinde olmadığını söylemez, söyleyemez. Kurtların kurtluk, çakalların çakallık yapmalarından ülke lehine bir sonuç çıkabileceği ihtimalini hep göz önünde tutar. O kadar ki kurtların çakallaşması, çakalların kurtlaşması Türklerde endişe uyandırır. Çünkü onlar da bütün hazırlıklarını hayatlarını yaşamak üzere yapmışlardır. Kurt veya çakal, takılacak birileri olsun isterler.

Ülkedeki Amerikan üsleri, havaalanları, nükleer silah depoları, Türkiye'yi muhtemel bir atom savaşının kaçınılmaz bir ön hedefi yapmıştır. Türkiye'nin tamamen dışında oluşacak bir anlaşmazlık bile, onun ilgisi bulunmayan bir meseleden ötürü bir anda nükleer cehenneme dönmesine yetecektir.

Bu savaş, Volga’dan Don’a kadar tüm Müslümanlar kurtarılıncaya kadar sürecek. Bütün dünyayı alevler kaplasa da, bu cihada devam edeceğiz. Dünyadaki tüm Müslümanlar uyanıyor. Savaş 20-25 yıl sürebilir. Tüm Rusya savaş alanı olacak. Nihai hedef ise Kudüs’ün siyonist işgalinden kurtarılması olacak.

O gün 300 Rus askeri öldürdük. 3 helikopter düşürdüm. Onlar bize saldırdıklarında ilk olarak hastahaneleri, doğum evlerini, petrol kuyularını vuruyorlardı. Biz zorunlu olduğumuz için hastahaneye girdik. Onlar burada gelip yaşlıları çoluk çocuğu öldürürlerken dünya neredeydi? Onlara niye terörist demediler? Bugün insanların bana terörist demeleri umurumda değil. Benim ne yaptığımı Allah biliyor. Ben halkım için savaşıyorum. İnsanların ne düşündükleri umurumda değil.

Türkiye, bir tane terörist kalmayacak şekilde mücadelesini sürdürmektedir. Yıllar önce Türk büyükelçiliklerine de saldırılar oldu ama Türkiye bu saldırıların hepsine gereken cevabı verdi. Terör, bir insanlık suçudur.

Niye Taksim'e polis giriyor diyorlar. Taksim'e polis girer, Taksim'dekinin kafasını da kırar.

Rusya'nın Ukrayna'ya saldırmasıyla birlikte Avrupa'nın Ukrayna'dan kaçanlara kapılarını sonuna kadar açmasıyla, başta Suriye olmak üzere savaş çıkmasına sebep olduğu bölgelerden kaçan mültecilere kapılarını sıkı sıkı kapatması konuşuluyor. Ukrayna'dan gelenlere kapılarını açmalarını, "Onlar sarışın ve mavi gözlü" diyerek savunuyorlar. Ukraynalılarla birlikte savaştan kaçıp Avrupa kapısına dayanan 'esmer, kara, zenciler' ise kapıdan içeriye alınmıyorlar.

Bence Avrupa Birliği, Ukrayna'nın ortaklığını ve AB içinde yer almasını istiyor. Bütün AB üyeleri bunu istemiyor, doğru, tüm ülkeler değil. Bana Ukrayna'ya yüzde 100 güven duymuyorlar gibi geliyor. İkincisi, bence Avrupa Rusya'ya ilişkin ihtiyatlı davranıyor çünkü Rusya, Ukrayna'nın Avrupa yanlısı olmasını istemediğini gösteriyor. Onların devam eden kendi işleri, kendi ilişkileri, kendi ülkeleri var. Ama bugün Avrupa'nın yaptırımlarla nasıl hareket ettiğini, bizi nasıl desteklediğini görüyoruz. Bu, Rusya'ya karşı yaptırımlar yüzünden para kaybetmek anlamına gelse bile. Bunun için onlara minnettarım.

Kimyasal silahlar üretip insanlar üstünde gizlice deniyorlar. Bunların ulu bir amaç uğruna olduğunu iddia ediyorlar. Şimdi Ukrayna'dan tahıl alıyorlar. Peki bu tahıllar nereye gidiyor? Bu tahılların yoksul ülkelere gitmesi gerekiyordu. Ancak neredeyse hepsi Avrupa'ya gitti. Sadece yüzde 5'i yoksul ülkelere gitti.

NATO’nun genişlemesi, Rusya sınırları yakınlarında silah sistemlerinin konuşlandırılması ve ittifakın Avrupa’daki askeri altyapısının 1997’deki haline geri döndürülmesine yönelik yeterli yanıt göremedik.

Çeçenistan'da üstlenen terör, Rusya'yı bu bölgedeki askeri gücünü arttırmak zorunda bıraktı.

Rusya kendisini Avrupa'dan geri ama yine de Asya'dan ileride görüyordu. Fakat o zamandan şimdiye Asya çok daha hızlı ilerledi. Biz kendimizi modern Avrupa ile geri kalmış Asya arasında bir yerlerden ziyade iki Avrupa arasında ortada garip bir yerde buluyoruz.

Şu anda Rusya'ya karşı 11 bin yaptırım yürürlükte ancak savaş devam ediyor ve Rusları zayıflatmaya yönelik girişimler başarılı olmadı. Öte yandan yaptırımların neden olduğu acımasız enflasyon ve enerji kıtlığı Avrupa'ya diz çöktürebilir.