İnsanlığın en büyük görevi adaletli ve merhametli olması. Zira adaletten ve merhametten yoksun insan şeytanın çırağı haline gelir.

Haksızlığa uğramak, haksızlık yapmaktan iyidir.

Hayvanlar ve insanların aynı madde ve tozu paylaştığına ilişkin bu son derece basit ve sorgulanamaz gerçek, insanların zihinlerinde yer ettiği zaman, hayvanların gerçekten hakları olacak ve canları rezil bir serserinin ruh hali ve vicdansızlığına bağlı olmaktan kurtulacaktır. Ancak o zaman, şarlatan doktorlar sayısız hayvan üzerinde en cani işkenceleri deney adı altında uygulayamayacak, tüm tuhaf ve cahilce arzularını gerçekleştiremeyecekler.

Tahammülde öyle bir erdem gizlidir ki, bu çoğu zaman başarının zaferinden daha büyüktür.

Yüreğimizden gelen doğal, yapmacıksız duyguları zorla bastırmadığımız sürece insanın içinde diğer canlıları öldürme ve canını yakmaktan nefret etme duygusunun var olacağı açıktır. Ve yine hiç kuşku yok ki, insanlar yedikleri hayvanları bizzat kesmek zorunda kalsalardı, çoğu et yemekten vazgeçerdi.

Merhamet nedeniyle hayvanlar üzerinde deneyler yapılmasaydı, insanlık köklü bir ilerleme kaydedebilirdi.

İyilik vicdanımızdan gelen ve değdiği herkesi sevgi ve iyilikle dolduran bir duygudur.

Başkalarının hakkını yememek, haksızlık yapmamak, merhametli olmak, başkalarının hareketlerini yargılarken insaflı davranmak da mesut olmanın esaslarındandır. Çünkü hak yiyen, haksızlık yapan, merhametsiz olan bir kimse, içinde esen bu fırtınalarla kendi iç huzurunu dağıtmış olur.

Yürekli insan başkalarına zarar vermektense ölmeyi tercih eder.

Kötülüğün yolu yakındır kolay ulaşılır ona. İyiliğin önüne ise alınteri ve vicdanı koymuştur Tanrı.

Güç, elinde her türlü öldürme imkanı varken bağışlayabilme becerisidir; gerçek güç merhamettir.

Affetmek için iki kişilik erdem lazım. Hem onu affetmek, hem onu affettiğin için kendini affetmek.

Biz tahammülü unuttuk. Sabrı, vicdanı, merhameti unuttuk. Adalet ve utanma duygusunu yitirdik. Türkiye'de utanma duygusu yok. Utanma duygusunu yitirdiğinizde, her şeyi söylersiniz, yaparsınız ve utanmazsınız.

Vücudumuz, sadece bacaklar, kollar gibi uzuvlardan oluşsaydı, hayata tahammül etmek kolay olurdu. Ne yazık ki, içimizde vicdanı da barındırırız...

Hakimiyet tahakküm anlamına gelmez. Hayvanlarımız üzerinde sadece güçlü ve her yerde var olan zekamız nedeniyle egemenliği koruyoruz. Biz ahlaken üstün olduğumuz için değil. Kendilerini savunamayanları sömürmek için “haklı” olduğumuz için değil. Beynimizi merhamete ve zulümden uzaklaşmak, soğuk kayıtsızlıktan ziyade empatiyi hissetmek, vicdanımızda hayvanların acısını hissetmek için kullanalım.

Merhametli ol ve hiçbir zaman sevmeyi unutma.

İnsanın kendi felaketine tahammül edebilmesi büyük hünerse başkalarının felaketini paylaşabilmesi daha büyük hünerdir.

Merhamet bir erdemdir" diye düşünebilirsiniz. Evet, bir erdemdir, ancak tek boyutlu her erdem derhal bir ahlaksızlığa dönüşür, çünkü gerçek erdem bir dizi erdemin iç içe geçmesi ve sosyal olarak ifade edilebilecek işlevsel bir kimlikle bütünleşmesidir. Eğer merhametin yöneldiği varlık sizseniz, merhamet harika olabilir. Ancak merhamet dünyayı ağlayan çocuklar ve yırtıcı yılanlar olarak ikiye bölme eğilimindedir. Yani eğer ağlayan bir çocuksanız, ne âlâ. Ancak yırtıcı yılanlardan biri olarak tanımlanırsanız, dışarı baksanız iyi olur. Şefkat, yolunuza çıktığınız için sizi yerken anne boz ayının yavruları için hissettiği şeydir.

Merhamet, bir hükümdarda bulunan en değerli erdemdi.

Ey oğlum! Allah’tan başka yardımcısı olmayan kimseye zulmetmekten sakın.