Düşünce suç olmaktan çıkarılmalıdır, diyorlar. Ülkemizde düşünce suç değildir. Suç olan, ülkemizi bölmek için, dini esaslara dayanan bir devlet kurmak için yapılan propaganda ve tahriklerdir.

İnsanlar, hiç kullanmadıkları ‘düşünce özgürlüğü’ yerine ‘ifade özgürlüğü’nü talep ederler.

Bugün en büyük tehdit beyinlerin işgal edilmesi.

Kullanıldım, ama bu bir propaganda ise sadece barış propagandasıdır.

Aptalca inançlara saygı duymam ancak bir insanın aptalca inançlara sahip olma hakkına saygı duyarım. Bunları aptalca bulma hakkımı da sonuna kadar savunurum.

Herkesin inandığı şeye hakkı vardır. Diğer herkesin ise bunları saçma bulmaya hakkı vardır.

Bu memleketin insanları hiç bu kadar birbirine düşürülmemişti. Sevgisiz, şefkatsiz, hoyrat, acımasız, utanç verici bir zamanın şahidiyiz!

Bize Osmanlı propagandası yapıyorlar diyorlar, yıkılmış bir devletin propagandasını yapsak ne olur ki?

Şirretliği bu kadar ileri götürdüler. Ve sağı kuvvetlendirdiler. Şiddet şiddeti getirir, derler. Demek ki solcular şiddetçi. Ya komando sopalarından yakınmaları neden? Ya imam hatip okullarının saldırışlarından niçin şikâyetçidirler? Yarın halk TİP merkezlerini basarsa, öbür gün komandolar solcuların kafalarını kırarlarsa ne demeye hakları var? Meydan okuyan meydanın her cilvesine katlanmalı değil midir?

Namaz mitingcilerine göre ben de komünistim. Nasıl ki haydut yüzlü komünistlere göre gerici isem! Doğru yol bu ikisinin ortasındadır.

Şu 46'ncı 23 Nisan'daki hâlimize bakın: Sokağın solunda Rusyacı "Go home" çığırtkanları, sağında Ayasofyacı 31 Mart 1909 hortlakları... Nasıl bir daha o beyti hatırlamazsın: "Öyle bir nehr-i muazzam gibi cûş etmişsin - Fakat eyvah çorak yerde akıp gitmişsin!"

Din, merkezinde bazı fikirler barındırır ve biz bunları kutsal ya da mübarek diye adlandırırız ya da benzer terimler kullanırız. Bu, şu anlama gelir: "İşte hakkında kötü söz söyleme izninizin olmadığı bir fikir ya da bir kavram; tek kelimeyle, bu yasaktır." Peki, neden olmasın? Çünkü yasaktır!

Eleştirilmemesi istenen görüşler sadece bireye münhasır kalmalıdır, zira iki insan aynı düşünmek zorunda değildir.

Şeriatçıya, her türlü propaganda serbest ama bilim adamına, yazara, her düşüncesini söylemek yasak!...

Eğitim, belli bilgileri empoze etmek değildir, onun adı propagandadır. Eğitim, insanların hayalgücünü büyülemektir.Ya bizdeki bakanlığın adını değiştirmek lazım, ya da yapılan şeyi değiştirmek lazım.

Bergüzar Korel inek gibi bakıyor.

İsrael'i devlet olmuş bir konspirasyon olarak tarif edebilirim.

Peki ne görüyoruz; sonsuz tamahkar bir plütokrasi ile karşı karşıyayız. Şunu ileri sürebiliyorum, her sömürgeci Türkiye büyük zenginlerinden daha az sömürgecidir. Artık bunlar için 'halkım' demek çok yersiz, her sömürgeci sömürdüğü halka bunlardan daha yakın ve insaflıdır. Her sömürgeci bunlardan çok daha 'kalıcı' ruh halindedir ve bunları, kesinlikle 'kaçıcı' tarif etmek zorundayız.

Tayyip Erdoğan, ülkede tartışma düzeyini, hızla Kasımpaşa Kahvehaneleri'ndeki münakaşa seviyesine indirmektedir.

Sürü fabrikaları kurdular. Artık “üniversite” dedikleri, sürü imalathaneleridir.