Bizden durmamızı isteyen dünyaya gülüyor ve diyoruz ki: Bu güne kadar bizim için, sizi dinlememizi gerektirecek ne yaptınız?

Kan rengi bir ağaç varsa İspanya'da Hürriyet ağacıdır Susmayan bir ağız varsa İspanya'da Hürriyeti haykırır Bir bardak saf şarap varsa İspanya'da Milletin olmalıdır.

Bağrında özgürlük ateşi yanan, Her türlü haksızlıklara düşman, Boyunduruk altındaki herkesin dostu, Bu egemenleri devirmeye kararlı bir insan.

Savaşa karşıyım ancak haksızlığa karşı savaşmak karakterimdir.

Haksızlık önünde eğilmeyiniz. Çünkü hakkınızla beraber şerefinizi de kaybedersiniz.

Kimseye ağzının payının verilemediği bir ülkede yaşıyoruz. Uzun yıllar boyunca, en azından son kırk yıldır "yavuz hırsız ev sahibini bastırıyor" düşüncesi zihnimizi meşgul etti. Bir gün ev sahibinin hırsızı ağzının payını vereceğini ümid ediyorduk. Sosyal değişimin hakkaniyet konusunda bir duyarlık geliştireceği bize mantıklı görünüyordu. Diliyor ve özlüyorduk ki Türk toplumunun meşruiyet alanı inkâr edilemeyecek derecede açıklıkla benimsenebilecek. Fakat böyle olmadı. Son birkaç yılda Türkiye'yi evi sayanların kimler olduğu ve bu evin ahalisinin kimlerden teşekkül ettiği soruları eskisinden daha muğlak hale geldi. Kimse kimseye ağzının payını veremedi.

Müslümanlar zulme dayanan bir devletin esiri olamaz. Zulüm sistemi ile teşkilatlanan Çarlık Rusya'sı da zulümden vazgeçmeli ta baş eğmeli ya da ortadan kalkmalıdır.

Savaşımız, Çarların, ruhani reislerin ve eşkıyaların milletimizden gaspettikleri haklarını iade için sonuna kadar devam edecektir...

Savaşa karşıyım ama haksızlığa karşı savaşmak karakterimdir.

Beni hiç kimse pezevenklerin elinden almadı.

Biz, Ahilik İmamlarının yolundan gitmeye devam edeceğiz. Yılgınlık ve başların eğilmesini reddediyoruz, zulmü reddediyoruz, bozulmayı gösteriyoruz, özgürlük ve adalet için çağırıyoruz, kim kabul ederse kabul eder, kim reddederse reddeder.

Bütün büyük şeyler basittir ve hatta çoğu tek bir kelime ile ifade edilebilir; Özgürlük, adalet, onur, görev, acıma ve umut.

Özgürlük, adaletten başka bir şey değildir.

Bir kişiye yapılan haksızlığı her insan yüreğinde ve bilincinde duymalıdır bütün ağırlığınca.. Bu sorumluluk bilinci kurulmamışsa, her yeni haksızlık “ kader “ gibi benimsenir bütün toplumda. Oysa, ne yoksulluk, ne de haksızlık “ kader “ değildir. Yoksulluğun ve haksızlığın nedenleri vardır. Bunları birer birer saptayıp, toplum önünde haykırmak gerekir.

Bir kişiye yapılan haksızlık, bütün topluma karşı işlenen bir suçtur.

Bu yüzden Bunun bir özgürlük mücadelesi olduğuna inanıyorum. Ve bunu bir adalet mücadelesi haline getirmek istiyorum. Adalet sadece suçluyu cezalandırmak için değil. Ama aynı demokrasi ve özgürlük değerlerini dünyanın dört bir yanındaki insanlara getirmek için adalet.

Kendi rahatını sağlamaya çalışırken başkasını rahatından etmek haksızlığın ta kendisidir.

Zalimlik yasa olduğunda isyan görevi olur.

'Tabii, kızıyorum. Çok, çok kızgın ve öfkeliyim. Yapmadığım bir şey için kilitlenmeyi sevmiyorum ve özgürlüğümün götürülmesini sevmiyorum ve hayvan gibi davranılmayı sevmiyorum ve insanların etrafta dolaşıp arzu dolu gözlerle bakmasını sevmiyorum sanki bir çeşit tuhaf gibiyim, çünkü değilim.

Özgürlüğe yer olmayan bir toplum yapısında, özgürlük yasalarla verilmiş olsa bile, kullanılmadan kalır. Yani, bir toplumda görüş tarzını değiştirmek, yapıyı değiştirmeden olanaksızdır.