Korkuyorum, bir gün biri çıkıp ''Ey insanoğlu!'' diyecek ve kimse üstüne alınmayacak.

Şöyle uzakta durup baktığım zaman, insana inanmayanların önderliğinde giden insan yığınlarında, bana son derece dokunan bir şey var.

Peygamberlerden ve hakikat uğruna ölmeye hazır olanlardan korkun, çünkü onlar birçok kişiyi de kendileriyle beraber, genellikle kendilerinden önce, bazen de kendilerinin yerine ölüme sürüklerler.

Yanıtları aramak için yıldızlara bakabilirsin, Tanrıyı veya uzak gezegenlerde yaşamı aramak için, Ondan sonra bile inancını sürdür, Herbirimiz labirentin haritasını içimizde bulunduruyoruz, Ve cennet (mutluluk) burada yer yüzünde, Can bizleriz, Ortak vicdan. Acıyı ve ızdırabı biz yarattık, Ve bu dünyanın güzelliğini, Cennet (mutluluk) burada yeryüzünde, Bizim insanlığa olan inancımızda, Bizim bakışımız dünyaya ait olan için; Barışa, sevgiye ve anlamaya dair sarsılmaz inanışımız adına.

Hiçbir zaman gerçekleşmeyen kötülükler, bize ne kadar çok şeye mal oldu!

Görünmeyen şeylere duyulan korku, herkesin kendi içinde din diye bellediğinin doğal tohumudur.

Din insanları doğa üstü güçlerin korkusuyla yutuyor.

Sevgi ve inanç insanlığın varlığını sürdürmesi için bedelsiz kullanılabilecek yegane iki şeydir.

Korku dünyasında yaşıyoruz. İnsanın hayatı bugün aşındı ve korkudan acı çekti. Çünkü erkekleri aptalca davranmaya, düşüncesiz davranmaya, tehlikeli davranmaya iten korku ...

Dinler çoğunluğun korkusu ve azınlığın kurnazlığı üzerine kuruludur.

Bütün kaygılarından kurtulmak istiyorsan, korktuğun şeyin başına geldiğini düşün.

Eğer din beni insanlardan uzaklaştıracaksa onlardan ışık yılı uzakta olmaya varım.

Tanrı öz oğlunu dananın böğrü gibi astı. Bana yapabileceklerini düşünmek tüylerimi ürpertiyor.

Bana göre, inanç için gerekli olan tek şey, elimizden gelenin en iyisini yaparak başarıya yaklaşacağımız ve hedeflerimizdeki başarının (insanlık, şimdiki ve geleceğin iyileştirilmesi) elde edilmeye değer olduğu inancıdır.

Ve hala daha az, daha fazla önemli kişiler. Yine, önemsiz veya tesadüfi olduğumuz inancının neden tanımladığım gibi inancımızı azaltması için hiçbir neden göremiyorum.

Hayvanların düşmanları, insanlar ve inandıkları şeytani şeylerdir.

Dünyanın tüm dinleri, insanlığın tüm temel kurallarının yok sayılması üzerine inşa edilmiştir...

Bu benim inancım: Mutluluk tek iyilik; akıl tek meşale; adalet tek ibadet, insanlık tek din ve sevgi tek rahip.

Korkunun hüküm sürdüğü bir dünyada, rüyada bile huzur yok.

Büyük Karanlık Adam yoktur!!!