Delilik görecelidir. O, kimin kimi hangi kafese tıktığına bağlıdır.

Bir adam, gün boyunca düşündüklerinin toplamıdır.

Bana dikkatinizi neye ayırdığınızı söyleyin, size kim olduğunuzu söyleyeyim.

En tahammül edilmez zorbalık, küçük adamlarınkidir.

Neyi önemsediğin, senin kim olduğunu saptar! Eğer barışı önemsiyorsan, bu seni bir adam yapar!

Eğitimli değilim, herhangi bir alanda da uzmanlığım yok... Ama samimiyim ve benim samimiyetim, benim kimliğimdir.

Kendinizi Başkalarına Anlatma Çabasına Girmenize Gerek Yok... Herkes Kimliğini Cebinde, Kişiliğini Benliğinde Taşır..!

Sonuçta hepimiz, tercihlerimizden ibaretiz.

Ne yediğinizi söyleyin, size kim olduğunuzu söyleyeyim.

İnsan gün boyunca düşündüğü şeylerin toplamıdır.

Benim ciddi ve otoriter olduğumu söylerler, doğrudur. Asker bir aileden geldiğim, askeri okullarda okuduğum için disiplini severim. Takıma hem kaptanlık hem de antrenörlük yapardım. Öğretmesini, çalıştırmasını sever ve iyi bilirim. Hırçın tabiatlı olduğum için çocuklara belki sert muamele yapmışımdır. Beni hem severler hem de sayarlardı.

Yaptıklarımız bizi oluşturur, biz de yaptıklarımızı.

Siz bir iş yaparsınız, zaten sizin kimliğiniz yaptığınız işe yansır.

— Ben hep 16 yaşındayım.

İnatçıyız.

Türk aydını mazoşisttir.

Ben, bana demokrat denilirse bunu küfür sayıyorum.Ben demokrat değilim.

Türk aydınını düşüncelerinin bir fonksiyonu olmak yerine, Türk eyleminin hep çocuk kalmış bir çocuğu olarak ele almak, bir yöntem farklılaştırmasıdır. Ve Türk aydınını ciddiye almanın tek yöntemi de budur. Düşüncelerin bir forksiyonu olarak Türk aydını, her zaman seçici, ancak daima cılız bir kopya ve daima bir mediocre'dır. Türk aydını, düşüncenin önemini hep kavradı. Ancak Türk aydını için düşünce, fetvacı geleneğin bir birikimi olabilir, hep belli ve çok uzun dönemli olmayan eylem programlarının bir süsü veya bir örtüsü oldu. Türk aydını bugüne dek eylem ile düşünce arasında kimyasal bir bileşim ihtiyacına çok uzak kaldı, ya da çok az yaklaştı. Düşünce, Türk aydını için ve bir eğilim olarak, eylemin aktörlerini harekete getiren bir kuvvet yerine, tarihsel içgüdülerle sahnelenen eylemlerin güzellik örtüsü, daha başka bir deyişle, bir şal olduğu için, Türk aydınının çeşitli düşün akımları karşısındaki tutumu deneyimli bir kabzımalın toptan sebze piyasasındaki davranışını hatırlatır. Hep seçici kalır, ilgisi hiçbir zaman derinlemesine olmaz.

Doğan Avcıoğlu ise ‘Yalçın, dehayla delilik arasında gidip geliyor’ demişti.

Bu resim, bu yazı kimin?” diye sordu.