Müzik, sizin kişisel deneyiminiz, düşünceleriniz, aklınızdır. Ne yaşıyorsanız çaldığınızdan o duyulur. Müzikte sınırlar çizilmeye çalışılıyor. Sanatta sınır olur mu?

Hürriyet de, mutlak tanımı imkansız sözcük ve kavramlar arasında ve belki de başında yer alıyor; taşın hem özgür ve hem de esir olduğunu söylemek mümkündür ve bu hürriyetin anlatılmasındaki zorluğa işaret etmektedir. Hareket, istek veya alışkanlığını kaybetmiş katman veya sınıfları, hareket etmedikleri için özgürlükten yoksun sayabilir miyiz; bu nedenle, özgürlüğün bir hareket durumu ve sadece hareket durumu değil, aynı zamanda sınırlarda ve sınırları zorlayan hareket hali olduğunu kabul etmek mecburiyetindeyiz. Dolayısıyla, bir yanıyla öznede hareket isteği ve diğer yanıyla, sınırla çatışma hali yoksa, özgürlüğün varlığını söylemek, sözcüğün olumsuz anlamında, metafiziktir.

En özgür olduğum, en kendim olduğum, en mutlu olduğum yer sahne. Bunun için doğmuşum.

Yaşamının sınırları, sadece kendi yarattıklarındır.

Arabesk, ‘Arap etkinliği’ demek. Oysa benim yaptığım çalışma, halk müziğinden sanat müziğine uzanır, Adriyatik’ten Çin’e kadar olan geniş bir alandaki özleri anlatır. Teknik olarak da tüm teknikleri kullanırım. Klasik batı, rock, caz… Özgürüm. Ama ruh, öz bizimdir.

Edebi söz, özellikle de roman sanatı çağları, dönemleri, mekanları ve sınırları tanımaz, hepsini önüne katar, onların üzerinden atlar ve her zamana, her mekana ulaşır.

Yalnızca bir avuç insan için değil, tüm insanlar için özgürlük.

İç özgürlük evrenseldir.

Müzik ve sanat gibi doğa sevgisi de siyasi veya toplumsal sınırları aşabilen ortak bir dildir.

Tek amacım var: İnsanın özgürleşmesi; insana sınırlarını yıkmak konusunda yardımcı olmak.

Tüm yapay sınırlar kaldırılmalı,ki insanlar istedikleri yere gidebilsinler.Küresel bir toplum olmalı.

Enternasyonalist olmadan, özgürlükten yana olunamaz.

Müzikle uğraşmak, gökyüzünde uçmaktan sonra en keyifli şey.

Özgürlük yapabildiklerimizden ziyade, yapamadıklarımızla ilgilidir.

Duymuyorsun sen kendini. Başıboş bir müzik gibisin kırlarda.

Başkasının sınır koyduğu hayatı yaşamak onların hayatını yaşamak değil de nedir?

Ya hepimiz her yerde özgürüz, ya da hiçbirimiz hiçbir yerde özgür değiliz.

Müzik özgürlüktür.

Felsefe, özgürlüğü övmek konusunda haklıydı; tüm canlıların en büyük arzusudur.

Sınırlara karşıyım. Yani düşünsenize; doğa üzerinde Tanrı'nın ya da herhangi bir varlığın ya da bir şeyin yarattığı ya da kendi kendine var olmuş bir canlının, örneğin biz işte, insanız, çok zekiyiz, vesaire şuyuz... Ya bir kuş o sınırdan geçebiliyor, karınca sınırdan geçebiliyor, kurtçuk aşağıdan sınırdan geçebiliyor, biz geçemiyoruz. Neden? Çok zekiyiz çünkü. Kafamız çok çalışıyor. Kafamız çok çalıştığı için buraya bir sınır çizmişiz ve buradan buraya geçemiyoruz. Ya bu kadar saçma bir şey olabilir mi dünyada? ("Aykırı Sorular"da)