Ekonomisi kuvvetli olan memleketlerde demokrasi vardır. Demokrasisi olan memleketlerde de özel sektör vardır.

Bu ülkenin parası yani finansı Türklerde olmalı, bu ülkenin sokaklarında huzur olmalı. Ancak bu şartlarda bu devletin bizim olduğunu söyleyebiliriz.

Petrol; yüzyıllarca süren yoksulluk, geri kalmışlık ve kölelikten sonra yaşam standartlarını yükseltmek, ekonomik, sosyal ve kültürel koşulları geliştirmek ve zorlukların üstesinden gelmek için Allah tarafından Arap milletine bahşedilen bir armağandır.

Bizim değerlerimizde yol engel tanımaz. Önünde cami bile olsa eğer yol oradan geçecekse, biz o camiyi yıkarız, gideriz o camiyi başka bir yerde inşa ederiz.

Nüfus 80 milyon kişiye doğru gidiyor. Bu bize büyük bir ayak bağı oluyor. 50-60 milyonda kalsaydık çok daha zengin olurdu bu ülke.

Oysa ister Türk, ister yabancı sermaye, yeraltı zenginliklerimizi ulusal ekonomiye kazandıracak her yatırım, işçimizin emeğini sömürmeyecekse, çevreyi kirletmeyecekse, vergi kaçırmayacaksa, ekonomik büyümeye katlı sağlayacaksa, saygıya değerdir.

İşlenmiş mallar, tüm araç-gereç ve makinelerle her tür insan emeği ve hizmetler için bir piyasanın gerekli olduğu anlamına gelir.

Ben her zaman devletimin yanındayım, devletimin ve bayrağımın dibine kadar hizmetkarıyım.

Ekonomik kalkınmanın lokomotifi eğitimdir.

Aynen IMF’den borç alırken IMF’ye borç veren Türkiye’ye dönüşmemiz gibi, sadece tarihî ve kültürel miraslarıyla UNESCO tarafından koruma altına alınan zenginlikleri olan Türkiye’den, karar mekanizmasında söz sahibi olan Türkiye’ye gelmek için çok çalıştık. Daha çok çalışacağız 2023’te, 2071’de daha güçlü daha müreffeh olmak için bir olacağız, iri ve diri olacağız ve hep birlikte çok çalışacağız...

Tarihimiz göstermiş ve ekonomi bilimi de doğrulamıştır ki; emperyalist hegemonyadan kurtulup bağımsız olarak kalkınma yolunu seçebilecek duruma gelmek, kalkınmanın ilk şartıdır. Ekonomik bağımsızlık bir duygusal istek değil, kalkınmanın ilk gereğidir. (1968)

Sol ne zaman çöker, ne zaman, 'çökmüştür' ya da 'ölmüştür' demek istiyorum; cevabı çok basit ve bir anlamda da totolojik görünüyor. Sol büyük proje, kökten düzenleme ve değiştirme demektir; ütopya'ya yakın ve bir tür mesyanizm'i içinde barındırmaktır. Yalnız, Yahudi mesyanizmi, ki burada İsa'nın çıkışı da var, müdahaleyi kabul etmiyor; sol ise müdahalecilik demektir. Bu nedenle, yerine 'aydınlanma' doktrinini ve bu doktrinin bir uygulaması olan, 'ilerleme' önermesini koymaktadır. Bunlar yoksa, sol çökmüştür ve yoktur; bu kadar basit bir cevaba sahibiz.

'Adamı olmak' veya 'adamı sayılmak' hukuk, ekonomi ve ahlak cephelerinde temel ilke halindedir. Böyle olunca 'insan', çok daha asalak, fiziksel olarak çok daha yağlı, daha az becerili, duygusuz, güvensiz ve ufuksuz bir yaratığa dönüşüyor.

Sanayileşmenin ve kalkınmanın tarihe gömüldüğü bir toplumda akıl bir lükstür; kapitalizm öncesinde ve tekelli düzende, bir rehber olarak, akıl'a gerek olmadığını biliyoruz. Öyleyse akılsızın akıllıyı kovma süreci normal olmaktadır. Tefeciyi siyasetçinin esir aldığı bir toplumda da en akılsızın en yüksek tepeye çıkması ve kütlesel olarak akıldan kaçış yasadır ve bizde şimdi bu yasa yürürlüktedir. Kamu gelirlerinin, fiilen tamamının faiz ödemelerine ayrıldığı bir ülkede tefeciler egemen demektir; insanı tefeci ahlakının yönettiğini anlıyoruz.

Tekel düzeninin kurulduğu her coğrafyada, iktisatta yıllar önce İngiliz iktisatçı Gresham'ın formüle ettiği 'kötü para iyi parayı kovar' yasasına benzer bir biçimde, 'birikimsizler, birikimlileri kovar' yasası geçerlidir. Çünkü tekelistan'da en büyük düşman birikimdir ve çünkü, birikim bağımsızlığa kapı açarken, birikimsizlik, oligarklara bağımlılığa yatkın formasyonları hazırlamaktadır.

Tekelli düzende devletin tekellerin olduğunu söylemek, gerçeğin binde birini anlatmak demek oluyor. Tekelli düzende devlet tekellerle gerçekleşiyor.

Kapitalist düzende devlet, kapitalistlerindir.Tekelli düzende, tekeller devletindir.

Her büyük devalüasyon Türkiye’de rejim değişikliğine neden olur.

Yozluk içinde ne kadar kötüsünü piyasaya sürerseniz, o kadar çok para kazanırsınız: Piyasa kuralıdır.

Ortalama tüketici, önce kendisini tüketen'dir.