Ölüm korkusu köleliğin başlangıcıdır.

Bir hükümet vatandaşlardan korktuğu zaman, demokrasidir. Vatandaşlar hükümetten korktuğu zaman, diktatörlüktür.

Halk devletten korktuğunda, tiranlık vardır. Devlet halktan korktuğunda, özgürlük vardır.

İnsanlar, herkesin eşit ve hür olduğu dönemde veya savaş halinde iken korku içinde yaşamakta olduklarından aralarında bir sözleşme yaparak devleti kurdular.

Bir açıdan, bilgi özgürlüktü. Size yapabilecekleri en küçük şey her şeyken, size yapabilecekleri en büyük şey artık dehşet uyandırmaz oluyordu.

Kişinin bir şeyler yapma veya olma kudretini fark etmesi kadar korkunç bir şey yoktur.

İnsanların çoğu özgürlüğü gerçekten istemezler; Çünkü özgürlük sorumluluk gerektirir, ve insanların çoğu da bundan korkar.

Cesur insan özgürdür.

Karanlıktan, riyadan, zulümden, hürriyetsizlikten korkar gibi ürküyorum.

Biz kralların önünde başımızı eğmeyiz, boynumuzu zorbalığın boyunduruğuna koşmayız.Bizim başımızı eğen, kendi korkumuzdur; biz kendi hırsımızın ağına takılmış ve kendi akılsızlığımızın kölesi olmuşuz.

Özgürlüğün tehlikelerinden ve karanlık yönlerinden korkmamalıyız.

Halk özgürleştikçe korku ve propagandaya daha çok başvurulur.

Kendi korkularımızı özgürleştirdiğimizde, varlığımız otomatik olarak başlarını özgürleştirir.

Her türlü seçiminiz ya sevgi ya korku düşüncesinden kaynaklanıyor. Korku bedenleri giysilerle sararak gizler. Sevgi çıplak olmaya izin verir. Korku sahip olduklarına sımsıkı yapışır, Sevgi sahip olduklarını paylaşır. Korku zorba yakınlık ister, Sevgi sevecen yakınlık. Korku sımsıkı sarar, bırakmak istemez, Sevgi özgür bırakır. Korku kurutur, Sevgi yumuşatır. Korku saldırır, Sevgi bağrına basar.

Korkularıyla yönetilen bir nesil, asıl köledir. Korkularıyla yönetilen bir nesil, egemenlerin kuludur. Özgürlüğüde olmaz, hakkıda olmaz. Ancak korkmamakla özgürlüğümüzü ve haklarımızı elde edebiliriz.

İnsanların inancı ya vardır ya da yoktur; ikisi birlikte olmaz. Yerlilerin inancına göre maddesel nesneler korkuya yol açar. İnsanlar ne kadar çok mala sahipse, o kadar çok korkarlar. Ve olasılıkla sadece bu nesneler için yaşarlar.

Dinin yarattığı dikenli tellerin arkasına sığınanlar, daha fazla ifade özgürlüğüne sahip olmak istediklerini sıkça söylerler; ancak, bilimsel hakikatin büyük okyanusuna girmeyi de göze alamazlar, çünkü bu durumda soğuk suya dalmaları gerekir.

Bilim, evrenin enginliği konusunda gözlerimizi açmış ve bize karanlığın, cahilliğin ve batıl inançların yerine ışığı, gerçeği ve korkulardan sıyrılma özgürlüğünü bahşetmiştir.

Bu zalim korku canavarını zihninizden sürün ve özgürleşmiş bir insanın paha biçilmez özgürlüğünün tadını çıkarın.

Sadece tiranlık, özgürlüğün tam ifadesinden korkar.