Kalabalıklar her zaman tehlikelidir. Çünkü İçlerinde kendilerini mutlaka ucuza satan “ALÇAKLAR” bulunur!

İnsanlar yoksul çünkü kendi kendilerini soyuyorlar. Söz konusu olan modern yaşamı kavramanın güçlüğü değil, ama kendi kişiliklerinden bir takım öğeler çalıyorlar.

Ben şahsen katı, yapay bir toplumdansa her zaman özgür, organik bir toplumu tercih ederim.

Bir insan bir birey olarak sadece kendi kişisel hayatını yaşamaz. Aynı zamanda, bilinçli ya da bilinçsiz, kendi dönemi ve çağdaşlarının hayatını da yaşar.

Bir insanı ahlaken eğitmeden sadece zihnen eğitmek topluma bir bela kazandırmaktır.

Güneyde büyümek, sahtecilik öğrenmek; kuzeyde büyümek, iç disiplin edinmek demektir.

Karakter sahibi insanlar Daima itilir, dışlanır ve yalnızlığa mahkum edilirler...

Derin karakterler, kendilerini topluma teslim etmezler, yalnızlıklarından ödün vermezler...

Toplum olarak çift karakterliyiz. Bir tarafımız üzgün ve ağlamak istiyor, diğer tarafımız ise eğlenmek.

Her çağın kendi baştan çıkaranları, zaafları ve tehlikeleri var. Bizim çağımızınki insanın değerini statü ile bir tutması ve çıkarcı bir çizgide olması.

Herkesin, doğuştan itibaren fiziksel ve zihinsel olarak iyi eğitilmesi, toplumun karakterinin geliştirilebilmesi herkesin menfaati.

Kurdun çocuğu nihayet kurt olur. Demek Bülent de artık asaletini, Gülsüm'le arasındaki büyük insanlık mesafesini idrake başlamıştı!..

Öyle bir çağda yaşıyoruz ki çiçekler bereketli topraklarda, iyi yağmurlarla büyümek yerine çiçeklerden beslenerek yaşamaya çalışıyor.

Halihazırda yaşama biçimi olan yabancılaşma insanın insana uyguladığı insafsız bir şiddetle gerçekleşmektedir.

Ahlâk ilkeleri tüm zorlayıcı niteliklerini yitirdikçe ve eşitler arasındaki doğal ilişkiler olarak kabul edildikçe daha çok yeterli olacaktır.

Biz prens olarak doğarız, medenileşmek bizi kurbağaya çevirir.

Bakın, ben bu çağa ait değilim.

Bazı insanlar nereye gitse mutluluk getirir, bazılarıysa ne zaman gitse.

Toplum dediğimiz dünya, dernekler, salonlar, araç gereçler ve dekorlarla iyi kötü ayakta kalabilen berbat bir oyun, yararsız bir operadır.

Şimdi çok iyi anladım ki; bizde zübük bir tane değil, biz hepimiz birer zübüğüz. Hepimizin içinde zübüklük olmasa, bizler de birer zübük olmasak, aramızdan böyle zübükler büyüyemezdi.