En ağır günah, insanın kendini günahsız bilme gururudur.

Bizler, bizi yöneten ilkel dürtülerin ardından giderken, taştığı için nil nehrinden ya da dalgalandığı için denizden daha günahkar değiliz.

Kendini beğenmişlik. Güya buna karşı gelmek için de bir laf uydurmuşlar: Vicdan... Yalnız laf olarak var olan bu söz her vakit ve her yerde kendini beğenmişliğin kurbanı oluyor.

Kendini beğenmişlik uğursuz bir şeydir, eldeki güç onu beşler ve haset insanoğluna daha doğduğu andan itibaren pençesini geçirir.

Cinayetlerin yarısı kendini beğenmişlikten, öbür yarısı hasetten gelir.

Ağızdan çıkan, yürekten kaynaklanır. İnsanı kirleten de budur. Çünkü kötü düşünceler, cinayet, zina, fuhuş, hırsızlık, yalan yere tanıklık ve iftira hep yürekten kaynaklanır.

Elbiselerin kibir kokulu, kalbinin içi fesat dolu... Fikir - zikir aynı ânda bitirir okulu. Fark edilmez sandığın komik iblis oyunu, ezelden beridir ona elini veren kaptırmıştır kolunu!...

Bu yezitlerin kapı zilleri bile "dinden dön" diye çalıyor, günahtan günaha koşuyor bunlar!

Var mı dünyada günah işlemeyen, söyle! Yaşanır mı hiç günah işlemeden söyle; Bana kötü deyip kötülük edeceksen, Yüce Tanrı, ne farkın kalır benden, söyle.

Herkes bilir ki, bütün canlı varlıklarda açgözlülüğün nedeni ya korku ya da yoksulluktur. İnsanda ise, bazen yalnız kendini beğenmişlikten gelir açgözlülük. Çünkü faydasız ve boş şeyleri gösterişle ortaya serip, başkalarından üstün geçinmeyi şanlı bir iş sayar insanlar.

Öyle bir şeydir ki bu kibir, insanı kendi elindekiyle değil başkasının sefaletini görerek mutlu olmaya iter.

Ütopyalılara göre, vahşi hayvanlara yönelik olsa da kan dökme isteği ruhun vahşete olan eğiliminden kaynaklanır, böyle olmasa bile, bu tür vahşi zevkleri tada tada ruh sonunda vahşileşir.

İyi niyetliler, ahlaki sofuluk adına hareket ederken yok edicilere dönüşürler.

İnsanın en kolay gösterdiği duygu hainlik, en zor ortaya çıkarttığı davranışsa basirettir.

İyilik sonuçtur kötülük sebep, iyilik uzun kötülük kısa sürer, iyilik yavaş gelir yavaş gider, kötülük hızlı gelir hızla kaybolur gider, iyilik yüzeyseldir kötülük derin, iyilik dengeyi bozar kötülük kurar ve dahi iyilikten sonra kayıp kötülükten sonra kazanç gelir; buna rağmen ama her kötü bu kadar kötüyken bile bir iyi bulmak, kötüyken bile düşmeyen kıymetinin algılandığını sınamak için kötüdür.

İnsan anatomisini bilirim, hayatım çünkü kadavrada boşuna ar damarı aramakla geçti.

Gurur bütün insanlarda eşittir. Alçak gönüllü olanlar, gururlarını ötekilerden daha iyi gizleyebilenlerdir.

Erdemli insanlar, kötü insanların gerçek hayatta yaptıklarını kendi hayal dünyalarında yaşamakla yetinen kimselerdir.

Çıkar hesabıyla ahlaki normlara uyanlara, dünyanın her yerinde ve tarihin her evresinde ne isim verilir biliyorsunuz: riyakar denir.

Belki bütün insanlar haindi. İyiler yalnızca yol ayrımına gelmemiş hainlerdi.