Ey Rahmeti Sonsuz! Şeytanın bile ümit bağladığı, o engin rahmetin hürmetine, 'Ben, ben' diyen görgüsüz ve saygısızların gözlerinden perdeyi kaldır. Teklif düğümünü azıcık çöz. Hayranlık duyulacak iş ve icraatını şaşkınlıkla seyredenlere bir kısım cilveler göster ve boşlukta olan gönülleri marifetinle doyur!

Kibir, aptallığın daniskasıdır. Kibirli insanlar, bana gülünç geliyor. Aptal geliyor. Herkes gibi, bir gün sen de toprak olacaksın kardeşim. Zeki insan kibirli olamaz, mümkün değil!

Bey mütevazı ve alçak gönüllü olmalı, suçlu kimselerin de suçunu affetmelidir. Bey mağrur, kabadayı ve kibirli olmamalı; beyler büyüklük taslar ve kibirli olurlarsa, ey oğul onlar şüphesiz itibar görmezler.

Bir insanın değeri bayağı kesre benzer: Pay gerçek değerini gösterir, payda kendisini ne zannettiğini. Paydanın değeri arttıkça kesrin değeri azalır.

Oldum dediğim an, biterim.

Biz sidikle pislik arasından dünyaya geldik, öğünmemiz nedendir?

Dini açıdan daha fazla bilgi sahibi oldukça, daha mütevazı olman gerekir. Bunun yerine sen, yargılayıcı oluyorsun.

Kur’an üzerinde daha ciddi bir şekilde çalışmak, seni alçak gönüllü olmaya iter, kibrini kırar. Her seferinde sana, hiçbir şey bilmediğini hatırlatır.

Gerçek idealler tevazuya katkıda bulunur; kibir için ideal bir imaj.

Övgü kolonya gibidir; koklanmalı, ama yutulmamalıdır.

Alimleri bulunan bir yere vardığında orada sadece sen varmış havasına bürünme. Halkı etrafına toplayıp çekip çevirmeye kalkışma. Onların hocalarına dil uzatma.

İyi vicdanlı biri, kibirli olmaz.

Kibir bele bağlanan taş gibidir, onunla ne yüzülür, ne de uçulur.

Kendini pek bir şey sanmayan, sandığından daha fazlasıdır.

Ey kendini bu kadar büyük insanlığı bu kadar küçük sayan, her şeyi düzeltmek isteyen sefiller; Siz önce kendinizi düzeltin, bu size yeter de artar.

Tevazu, iki kere övünme isteğinden başka bir şey değildir.

Kendisini olmazsa olmaz görenler hasta tiplerdir. Ölçü şudur: “Olsam da olur, olmasam da olur; olmasam herhalde daha iyi olur.”

“İğneyle bir dağı yerinden sökmek, bir kalbden kibri çıkarmaktan daha kolaydır” sözü hakikatin tam ortasından altın gibi bir sözdür.

Büyük ya da küçük kendini bir şey zannedenler kaybetmeye namzettirler.

Tevazu, yüksekliğin şaşmaz alametidir. Kibir de alçaklığın kesin işaretidir.