Dünya “değişim” diye ayaklanırken burada “tecrübe”, siyasette aranan hasletlerin en kıymetli tahtına yerleşiyor. Yaşlıya talep, yurt sathındaki muhafazakârlaşmanın, değişim kaygısının bir gizli yüzü, bir yan ürünü olarak zuhur ediyor. Ve “siyasetin ihtiyarlar heyeti”nin, “yaşamını değiştirme iradesi göstererek”, işbaşı yaptığı Türkiye, kendine yeni bir yön verme iradesini kaybediyor. İhtiyarlıyor; bir gençlik bayramının arifesinde...

Yeni insan, yeni tarih demektir. Ben insanın geleceğini değiştirmek için tarihini değiştiriyorum.

Yegâne hakikatin değişme olduğu fikrinden kalkarak hareket edenler günümüzün iri kıyım Türklerinin yaptığı gibi paçasını dünya sisteminin döndürdüğü çarklara kaptırıyor ve hayatını birkaç milyar doların sınırları içine fütûrsuzca tıkıştırabiliyor. Bir sonraki aşamada kendimizi iri kıyım Türklerin gâvur parasıyla kaça gittiklerinin ve ufak tefek Türkleri kaça pazarladıklarının keşfine hasretmek mecburiyeti altında hissediyoruz.

Kimseye ağzının payının verilemediği bir ülkede yaşıyoruz. Uzun yıllar boyunca, en azından son kırk yıldır "yavuz hırsız ev sahibini bastırıyor" düşüncesi zihnimizi meşgul etti. Bir gün ev sahibinin hırsızı ağzının payını vereceğini ümid ediyorduk. Sosyal değişimin hakkaniyet konusunda bir duyarlık geliştireceği bize mantıklı görünüyordu. Diliyor ve özlüyorduk ki Türk toplumunun meşruiyet alanı inkâr edilemeyecek derecede açıklıkla benimsenebilecek. Fakat böyle olmadı. Son birkaç yılda Türkiye'yi evi sayanların kimler olduğu ve bu evin ahalisinin kimlerden teşekkül ettiği soruları eskisinden daha muğlak hale geldi. Kimse kimseye ağzının payını veremedi.

Eğitimde felsefeye yer verirsek 20 yıl sonra farklı bir Türkiye olur.

Okullarda felsefe öğretsek 20 yıl sonra farklı bir Türkiye olur.

Türkiye'nin geleceği çelikten yoğruluyor; belki biz olmayacağız ama bu çelik aldığı suyu unutmayacak.

Türkiye; Edirne’nin batısında, Ağrı’nın doğusunda esamesi okunmayan adamların en milli benim diye palavra sıktığı bir ülke oldu.. Bunu değiştirmek zorundayız.

Lise öğrencilerimizin bu ülkenin geleceğini tasarlayan projelere kafa yorması, özgün fikirlerin peşinden koşması bizim için çok çok önemli. Bu çabalar maraton koşu gibi uzun soluklu. Bu tür çalışmalar sizi sadece bir yarışmaya hazırlamıyor, sizi hayat disiplinine, gelecekte bir mesleğe hazırlıyor, dünya standartlarında iş yapabilmeye hazırlıyor. Çalışmalarınızın geliştirilebilmesi için her türlü katkıyı sağlamaya hazırız. Sizin önünüzdeki gelecek aslında Türkiye Cumhuriyeti’nin geleceği.

Uzaktan eğitimi önümüzdeki yıllarda da Türk eğitim sisteminin olağan bir parçası olarak yapmak için yeni bir proje çalışmasının içindeyiz.

Ümit, benim ruhumun zarurî ihtiyaçlarındandır. Bir nebat nasıl gıdasız, havasız ve ziyasız duramazsa, benim ruhum da ümitsiz yaşayamaz.

Çağımızda dünyayı değiştirecek enylem insanları, politikacı ve devlet insanları değil, bilim insanlarıdır.

Gençliğe, yaşlılıktan çok hürmet etmeliyiz.

Sonunda dünyayı mutlaka değiştireceğiz.

Bir çağ atlıyoruz, değişime hızla yanıt verenler hayatta kalacak.

Türkiye’yi bilim ve teknoloji kurtaracak.

Her şeyin geleceği var!

Dünyayı değiştireceğimi söylemiyorum ama sizi temin ederim ki dünyayı değiştirecek kişilere ilham kaynağı olacağım.

Geçmiş kabul etmiş olsa da, gelecek bazılarımızı kabul etmeyecektir.

Binlerce yaşlı adam sadece hayal kurabiliyor ama genç bir adam dünyayı değiştirebiliyor!