Afganistan'da sadece yıllar içinde öldürülen, yaralanan veya sakat bırakılan kadın ve çocukların sayısına bakarsak bu ülkede ne kadar sessiz bir felaketin yaşandığını görebiliriz.

Sevgili çocuklar, ananız dayak yiyorsa gücünüz yettiği kadar siz de babanıza vurun. Babalar dünyasına ilk darbeyi böyle vuracağız.

Kilimler üzerinde sere serpe
Deir Morran'da,
Sabah fincanları boşalırken
Yanımda Omm Kolthum,
Kimin umurunda
Chalcedon'da askerlerimizi mahveden
Ateş ve veba
(İstanbul kuşatmasını anlattığı bir şiiri. "Chalchedon", bugünkü Kadıköy; Omm Kolthum ise karılarından biridir.)

Uluslar bireyleri ulus adına kurban ediyor; ve "ulus" sadece bir laftır. Haritanın üzerine çizdiğin çizgiler yeryüzünde hiçbir yerde yoktur. Onlar sadece senin oyunundur. Fakat haritanın üzerine çizmiş olduğun bu çizgiler için savaşmak adına milyonlarca insan ölmüştür; gerçek insanlar gerçek olmayan çizgiler için ölüyor. Ve sen onları kahraman yapıyorsun, ulusal kahramanlar yapıyorsun!

Kadınlar savaş için bize gerekli olandan fazlasını üretebilirler.

Kadınlar ve çocuklar dikkatsiz olabilirler; erkekler asla.

Kadınlarla çocukları öldürmenin neresi cihatmış?

Siz kadınlar şayet isteseydiniz bu dünyada ne savaş olurdu ne de haksızlık..

Hiçbir ulus sürekli savaşın ortasında özgürlüğünü koruyamaz.

Dinlerin, ulusların, bayrakların, sınırların olduğu yerde asla barış olmayacaktır.

Orta halli ailelerinin dört çocuğunun bulunduğu bir ulus, her yirmi yılda bir savaşa girmeyi göze alabilir. Böylece çocuklardan ikisi ölür, geriye kalan ikisi ise soyunu sürdürür.

Ne kadar çirkinlik varsa onların yaratıcıları hep erkeklerdi. Kavgaların ve savaşların hepsi erkeklerindi. Barış yalnız analarındı.

Çocuklar ölmesin savaşta, savaş denen şey biraz yavaşla.

Çocuk hep ağladı çocuklar hep ezildi, Oyuncakları silah minik taş atan elleri.

Erkeğin rahmi olsaydı Doğurabilseydi Bu dünya çok daha Mutlu bir dünya olurdu; Savaş falan olmazdı. Kadın doğurduğu için yaşamın, Kıymetini biliyor. Erkek yaşamın değerini bilmiyor Öldürmeyi kahramanlık sanıyor!

Uluslar bireyleri ulus adına kurban ediyor; ve "ulus" sadece bir laftır. Haritanın üzerine çizdiğin çizgiler yeryüzünde hiçbir yerde yoktur. Onlar sadece senin oyunundur. Fakat haritanın üzerine çizmiş olduğun bu çizgiler için savaşmak adına milyonlarca insan ölmüştür; gerçek insanlar gerçek olmayan çizgiler için ölüyor. Ve sen onları kahraman yapıyorsun, ulusal kahramanlar yapıyorsun!

Kadınları yüksek mertebede bulunan bir milletin sırtı hiçbir vakit yere gelmez. Bu durumda olan bir ulus dünyanın en soylu bir ulusudur.

Benim görüşüme göre kadın ve çocuk taraftarların geldiği maçlar ile normal herkesin geldiği maçlar arasında büyük farklılıklar var. Kadınlar ve çocuklar maça geldiğinde maç içerisinde olabilecek herhangi bir şey onlar için eğlence sebebi ve son maçta 43 bin tane kadın ve çocuk seyirci vardı. Bu 43 bin seyircinin belki de %10’u normalde maça gelip maçları takip eden seyircilerdi. O yüzden baktığımızda saha içerisinde herhangi bir pas hatasında verdikleri tepkiler farklı tepkiler oluyor. Normal maçlarda baktığımız zaman maçları daha sık takip eden seyirciler maçlara geldiği için bir pas hatasında tepki olabiliyor, ıslıklanabiliyorsunuz. Bayanların bitmeyen pozitif enerjisi bizi iyi yönde etkiliyor, o açıdan maçlara gelen bayan ve çocuk seyircilerin oranlarının artması bizi mutlu eder...

Büyük bir ilke için olan savaş, ulusu yüceltir. Sığ gerekçelerle ticari bir üstünlük sağlamak için olan savaşsa alçakçadır.

İki, 1978 yılında, Papa İkinci Jean Paul dönemi başladı ve aydınlanmaya karşı savaş açtı. Katolizm'in Hıristiyan şeriatına döndüğü yıldır.