Biz hayvanlar adına konuşuyoruz, Onların acısı bizimkiyle bir. Biz hayvanlar için savaşacağız, Onların hakları kazanılana kadar.

Bizi öldüremezler. Bunun üstesinden gelmek için hep birlikte mücadele edeceğiz.

Karşılıklı güven olmadan hiçbir mücadele olanaklı değildir;hiçbir cesaret, hiçbir inisiyatif, hiçbir dayanışma ve hiçbir zafer mümkün değildir! Bu kesin yenilgidir.

Sen yanmasan, ben yanmasam, biz yanmasak nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa?

Özgürlük elde etmenin tek yolu dünyadaki diğer tüm ezilmiş halkları tanımaktan geçer: Brezilya, Venezuella, Haiti, Küba ve evet Küba halkının kan kardeşleriyiz bizler.

Gericiliğe, yobazlığa ve otoriter devlete karşı çıkan, insan hakları ve makul bir toplum düzeni için ortak bir davada mücadele eden savaşçı yoldaşlardır.

Anımsayın! Kadınlığınızın onurunu destek aramayın, yalvarmayın, alttan alıp memnun etmeye çalışmayın. Verip elele, cesaret alın, doğrulun bizimle Birlikte kavgaya katılın bizimle...

Hiçbir kadın, diğer bütün kadınlar dizleri üzerinde doğrulup ayağa kalkmadıkça özgürleşemez.

Felaket ve tehlike önünde birleşen kalpler, düşmana karşı birbirine kenetlenen eller toptan tüfekten müessir müdafaalardır.

Karıncalar birleşirse, filleri yutar.

Kötüler birleştiği zaman, iyiler bir araya gelmelidir; yoksa, teker teker giderler.

Kurtuluş yok tek başına, ya hep beraber ; ya da hiç birimiz.. !

İşçi sınıfı dalkavukluğu işçi sınıfını sıfırlamaktır.

Aydın, aklıyla ve inatla mücadele eden insan'dır.

İlericilik, yeniliğe düşman halkı yenilikçi yapma mücadelesidir.

Bizim en son savaşımız iki yüz yıldır sürüyor: Bizim bu 'iki yüz yıl' savaşımız, şair, müzisyen, yenilikçi Sultan Üçüncü Selim ile başlıyor, ilk büyük kaybımızdır. Ancak durmuyor. Savaşımız sürüyor.

Yüksek hedefleri öneriyorum. Sınavsız eğitim, sınavsız bir üniversite, sınavsız bir toplum için mücadele öneriyorum.

Doğru peşinde koşmak, bir savaşa razı olmak anlamındadır.

Halbuki, şu anda, sosyalizm ve cumhuriyet mücadelesi aynı yerdedir. Yazık, cumhuriyet düşmanlığı, şimdi sosyalizm düşmanlığıdır; anlayamıyorlar mı, yoksa yerlerini mi buluyorlar, şu anda bir cevaptan yoksun haldeyim.

Talih mi, talihsizlik mi; solda ve sosyalizm mücadelesinde, hep benim karşımda olanlar, solda hep iç mücadele vardı, şimdi cumhuriyet'in karşısında ve sara'nın yanındadırlar. Tabi hep mücadele etmek talihtir ve yine de bunlarla, çökmüşler, mücadele etmek talihsizliktir. Bunları söyleyebiliyoruz ve fakat henüz analiz edemiyoruz; sara olmadan kişilik değiştirdiklerini görebiliruz, 'desintellectualisation', aydın'dan çıkma, diyebiliyoruz, ama 'neden', bu soru üzerinde çalışmak durumundayız.