Sonra insanlara güvenmemeyi öğrenirsin, ama onlar değiştin sanırlar.

İnsanlar çok değişti; dikkat etmek lazım. Biriyle el sıkıştıktan sonra, beşi de yerinde mi diye parmaklarını saymak zorundasın.

Karanlıkta aylak aylak dolaşarak aradı bir dostum ışığı, ben evimde sıcak çorbama daldırırken kaşığı. Birbirimizi karanlık kamufle etmişti ve durum kötüydü. Diğerlerini ışıklar bronzlaştırdı, tenler ölüydü. Birisi kalbini tâmir ettirdikten sonra hiç ağlamadı. Diğer dostum son yediği kazıktan sonra hiç konuşmadı. Derler ya, ağzını bıçak açmadı, diğer dostum Hakk'a karşı geldi beli bir daha doğrulmadı.

Bu dünyada her zaman senden faydalanmaya çalışacak insanların olduğu açıktı — O krallar ve kraliçeler kendilerinin çok önemli olduğunu düşünen, sizden faydalanmak isteyen ve hayatınızı cennet ve cehennem haline getiren insanlardır. Cennet kısmını alacağına dair söz veriyor ve Cehennem bunların gerçekleşmediği zamandır.

Aynı kişi olmanı bekliyorlar: Aynı düşman. Aynı sevgili. Aynı çocuk. Aynı yazar. Aynı esnaf. Aynı isyancı. Aynı çizer. Aynı arkadaş. Aynı amatör. Aynı tanıdık. Aynı yabancı... Seni "öyle" tanımış olanlar, seni hep "öyle" görmek istiyor: Hâlbuki eski düşmanların bile en temel stratejik hatasıdır "seni hâlâ o kişi sanmaları".

Canım insanlar! Sonunda, bana, bunu da yaptınız!

İnsanlarla oturup kalkmak binlerce sakıncayı da beraberinde getiriyor: hepsini gördüm, tekrar tekrar gördüm ve karar verdim. Toplum bana kendi içime yaptığım yolculuğa benzer hiçbir şey vermedi, kendimde de daha iyisini bulmadım.

Köpekler hiç beni ısırmadı ama insanlar için aynı şeyi söyleyemeyeceğim.

İnsanlara güvenemezsin! Seni her zaman hayal kırıklığına uğratırlar! Her zaman terk ederler!

Erkekleri ne kadar çok görürsem, köpeklere o kadar hayran olurum.

İnsanlara güvenmek demek kendini azıcık öldürtmekle eşdeğerdir.

Keşke tanımasaydım seni demiyorum; Ama keşke tanıdığım gibi kalsaydın.

Yeni insanlar tanımak istiyorum, geçmiştekilere benzemeyen..

Durdum, düşündüm. Senin, beni tanımadan önceki halini sevmeye karar verdim.

Bütün insanlar düşmanımdı, Bir sabah uykusunda herkesle barıştım.

Kendimden biliyorum. Sizi de ağlatırlar bir gün.

Finch, öyle tip adamlar vardır ki daha merhaba demeden tabancanı çıkarıp onları vurman gerekir. Vurman gerekir ama harcayacağın kurşuna yazık.

Ben insanları çok severdim. Çok severim. Ne var ki sevdiğim kadar sevilmedim. Çok saftım bir zamanlar inandım, kandırıldım.

Reformlar, bir umudun yerine bir başkasını koymaktan öte hiçbir şey yapmadılar, hiçbir zaman.

Her zaman seni üzecek birileri olacaktır, yapman gereken insanlara güvenmeye devam etmek, kime iki defa güveneceğine daha fazla dikkat etmektir.