Yani canlıların en şereflisiymiş insan! Bankerin, armatörün, fabrikatörün, gladyatörün, piyasacı aktörün, sömürgeci dublörün, soyguncu sektörün, dinci rektörün, zalim yandaşı kalemşörün, özel timci silahşörün adı Şeref olsa ne yazar!

Yozlaşmış toplumlarda yaşamak durumunda olmak öyle bir şeydir ki, insan kazara bir çukurun içine düşse ve -tesadüf bu ya - düştüğü yer bir lağım çukuru olsa ama nasılsa üstüne bir damla bile pislik sıçratmadan bir kenarda durmayı başarıp imdat istese ve birileri gelip onu oradan kurtarsa gene de kolay kolay atamaz üstüne sinen pis kokuyu
a0! ..

'Adamı olmak' veya 'adamı sayılmak' hukuk, ekonomi ve ahlak cephelerinde temel ilke halindedir. Böyle olunca 'insan', çok daha asalak, fiziksel olarak çok daha yağlı, daha az becerili, duygusuz, güvensiz ve ufuksuz bir yaratığa dönüşüyor.

Mesleki eğitimden önce ‘insanlaşma eğitimi’ verilmeli.

Eğer birisi hayvanlarda olduğu gibi insanlar için de şehvetin özgürlüğünü istiyorsa o maymunlaşmıştır.

Bu Yusufları düşünün! Kumar kuyusundaki Yusuf'umu! Futbolcu Maradona kadar Resulullah'ın hayatını bilmiyor oğlun! Cinsi sapık, maymunkolik, Jackson Michael denen fahişe kadını sevdiği kadar benim kızım, senin kızın Hz. Hatice'yi, Fatıma Ana'mı tanımıyor!

Cümleler doğrudur sen doğru isen, Doğruluk bulunmaz sen eğri isen.

İnsan tabiatına aykırıdır, insan tabiatı bu dünyaya yönelik mutluluk ister. Dünyasını mükemmelleştirmeyen insan kim olursa olsun mutsuzdur. Dünyevi mutluluk, başarı ve ahlakın temelidir. Dünya mutluluğunu by-pass eden herhangi bir düşünce, din, rejim, insanlığa zarar verir.

Dünyanın en iyi insanlarının bile kötülük yaptığı olur, en kötüler niye sürekli kötülük yapsınlar ki?

Acaba bütün insanların içinde yuvalanmış bir kötü nokta mı var?

Vicdan, insanın pusulasıdır.

Vicdan, insanın içindeki tanrı'dır.

Önce sahte birer insan olacağız, sonra insancıllık sahtekarlık olacak, sonra da sahtekarlara gerek olmadığı kararı alınacak.

İyi insanda kötü söz kalmaz.

Temiz elleri olan insanların da kirli düşünceleri vardır..

Ve tarih göstermiştir ki; ahlak, Alpler'e tırmanmanın yolları gibi, durmadan "U" dönüşüyle karşılar insanı...

İnsanlar her zaman her yerde acıkmışlardır ama her zaman her yerde erdemli olmamışlardır.

Bir insan için ahlak terbiyesi ekmek ve elbiseden daha lüzumludur.

İftira erdemi bile sarartıp, soldurur.

İnsan arabaya benzetildiğinde bilgisi, motoru; edebi ve ahlakı da direksiyonudur. Motor ne kadar güçlü olsa da, direksiyon olmayınca o bir işe yaramıyor. O yüzden edep ve ahlâkın bu toplumun fertlerine öğretilmesi gerekiyor.